ปัญจมนต์ปลากา อรรถบทพระวินัย ปริวาร : หน้า 225/288

ประโยค - ปัญจมนต์ปลากา อรรถบทพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 938 ปาจิตตีย์, เมื่อสำเร็จการขึ้นเป็นอภัย ละทัดฐาน ต้องทุกกฎ หลายบทว่า เทว ภายะ ทีว มีความว่า ภิกขุณี ต้อง อาบัติ ๒ กอง ในนโอกาสที่บัง ในเวลากลางวัน โดยอุซานั้นแหละ หลายบทว่า นิญฺญณคสุข เอก อาปฏิฏ มีความว่า อาบัติ กองเดียวนี้ ย่อมมีเงากับผู้พึงดู โดยอาจิว่ารักว่า "ภิกขุทั้งหลาย ก็แสดงภิกษุผู้ก่านัดแล้ว ไม่พึงเมิงดูองคชาตแห่งมุตตคาม, ภิกษุใด พึงเมงดู, ภิกษุนั้น ต้องทุกกฎ" [๕๕๕] สองบทว่า เอก ปฐมปทปจฉยา ได้แก่ อาบัติ ทุกกฎที่รับในบารมีวีว่า "ภิกษุทั้งหลาย ก็และอันภิกษุไม่พึงแลดู หน้า ของชฏิวาฑิตผู้วายภิกข^" จริงอยู่ โดยที่สุด แลดูหน้าเม้ของ สามารถรู้ว่ายบัวมังหรือกัญก้า ก็เป็นทุกกฎเหมือนกัน แต่ในกุลท่านั้นว่ากว่า "คำว่า "อาบัติองค์เดียว เพราะบิณฑฺพ- บาตเป็นปัจจัย ได้แก่ เป็นปัจจิตย์ แก่กิฬุกผู้ฉันบิณฑบาตซึ่ง ภิกษุแนะนำให้วาย." [ภิกษุที่สงฆ์ยกวัตรเป็นต้น] สองบทว่า อุฎานิสสา สมปูสฺส ได้แก่ อานิสงส์ที่ครรสไว้ ในโกลัมพคับขันะ หลายบทว่า อุกูฏกุตก ตียว ตูฎตา ได้แก่ (ภิกษุที่สงฆ์ ยกัวร์ ๓ พวก เพราะเหตุ ๓ ประการ คือ) เพราะไม่เห็นอาบัต ๑ เพราะไม่ทัณฑ์ ๑ เพราะไม่อมละทิวาสม ๑