บทสนทนาระหว่างชาวบ้านและเทพา : หน้า 95/288

ประโยค - ปัญญามนตปลากิน ปลาอกพระวัน ปรีิวาร วันเดินา - หน้าที่ 809 "พวกท่านเป็นชาวบ้านไหน?" เทพาจึงกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ พวกข้าขออยู่ที่นี่เอง เลื่อมใสในวัตรของท่านว่า "ตั้งแต่กาลาคี สร้างิริมนี้มา ไม่มีภูมิที่เคยนำเข้าพิธีกราดอย่างนี้" จึงยื่นถือ ดอกไม้ในมือ." ในบทว่า ปลาทิกลวดุตนีย นี้ มีเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ ได้ยินว่า ถ้อยคำนี้ ปราศรัยตรงมายิ่งหนึ่ง และพระอภัย เคราะ เกิดขึ้นว่า "บุรคมฤตยะเป็นผู้นำเสื้อใด หรือว่าพระ- อภัยเคราะจะเป็นผู้นำเสื้อใด? ฤทธิ์ทั้งหลายพูดว่า "เรา ทั้งหลายจักแลชุนทั้ง ๒ นั้นในที่เดียวกัน" จึงแต่ทรวรมาตแล้ว ได้พากันไปด้วยความคิดว่า "จักให้ไว้ว่าพระมหาเจดีย์." ฝายมารคาของ พระเคราะห์ ให้ทำจิรมีรายบากหนึ่ง ส่งไปให้ตุรด้วยสั่งว่า "บุรค- ของเราจงให้ผลแล้วหรีอ" มีจิรมีสูงสี่แถวล้อม จง ไหว้พระมหาเจดีย์. ฤทธิ์อภิมงคลดิอ้ล้อมขึ้นสู่ฐานเจดีย์ ทาง ประตูด้านปรัชญิน. พระอภัยเคราะห์มีฤทธิ์สูงสี่แถวล้อม นี้สู่ฐานเจดีย์ ทางประตูด้านทักษิณ มาผนึกบุตรอำมาตย์ที่ลานเจดีย์ จึงกล่าวว่า "ผู้มีอยู่ ท่านเทหกกเยอ ในที่ซึ่งพระมหาเจดีย์ ได้คราวไว้ จะจับคู่แจ่งกันหรือ?" ได้ยินว่า ในอดภาพที่ล่วงไปแล้วพระ- อภัยเคราะห์ เป็นพระมหลลกเฑีย ได้คราวลานเจดีย์ที่ทำรามคาม บุตรอภัยเคราะห์เป็นมหาอุปาสถ คือหยากยอเอีอไปเทนในที่ซึ่งท่านอวาดไว้. หลายบทว่า สตญฺ สตนฺ กต โหติ มีความว่า ชื่อว่าศิร @. บาลีฉบับบางเป็นปลาทกิ กล่าวว่า น่าเลื่อมใสกิมิ ๆ