ปัญจมิตตาปลาคา - พระวินัยปิฎก : หน้า 26/288

ประโยค - ปัญจมิตตาปลาคา อรรถกถาพระวินัยปิฎก วินนา - หน้าที่ 740 ทั้งหลาย ๑, เป็นปจิตติยํ เพราะฉันโกษะที่หลัง ๑. สองบทรว่า อนิติฐิตติ นิมมุนกนา ได้แก่ ๒ สัทบงกที่ พระผู้- มีพระภาคตรัสว่า "ภิญฺญูใด ฉันสร้างห้ามเสียแล้ว เดี๋ยวก็ดี ฉันดี ชิ้นของเฆวทีตาม ชิ้นของฉันตาม อันไม่เป็นเดน ๑, ภกฺญูใด รับ นิมมดแล มีทตร์อยู่แล้ว ๑." สามบทรว่า วิปปิ ญรฺโณ วิกฺเฆา ได้แก้ ๓ สัทบงกที่พระผูมิ- พระภาคตรัสว่า "ภิญฺญูใด วิปฺเจิรเอง ๑, ของพระราช ผู้มติธิ ๑, ภกฺญูใด...พึงเข้าไปสู่บ้านในเวลาวิกาล ๑." บทว่า โวสาทรญฺญาณ จ ได้แก่ ๒ สัทบงกที่พระผูมิ- พระภาคตรัสว่า "ถ้า ภกฺญูใด มันยืนส่งเสียงอยู่ในที่นั้น ๑, ภกฺญูใด อยู่ในสนามนะปาเห็นปานนั้น รับของก็อึ็กดีดี ของฉันก็ อันเขา ไม่ได้บอกให้ร้อน ๑." สองบทรว่า อุชฌาย สุนิจฉญฺญา ได้แก้ ๒ สัทบงกที่พระผูม- พระภาคตรัสว่า "ภิญฺญูใด มุกพูด้วยความระยำ ๑, ภกฺญูใด พึงทำการะสะมาตร ๑." หลายบทรว่า ปุร ปจฺฉา วิกฺเฆา ข ได้แก้ ๓ สัทบงกที่พระ- ผู้มีพระภาคตรัสว่า "อันนี้ ภกฺญูใด พึงเข้าไปสุดลูกทั้งหลาย ใน เวลาก่อนอาหาร ดังนี้ ๑, อันนี้ ภกฺญูใด พึงเข้าไปสุดลูกทั้งหลาย ในเวลาก่อนอาหาร ดังนี้ ๑, อันนี้ ภกฺญูใด พึงเข้าไปสุดลูก ทั้งหมด ในเวลาวิกกาล" ดังนี้ ๑.