ปัญจสมิตตาปฏิภาณ และสิกาบถในพระธรรม ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 24
หน้าที่ 24 / 288

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับปัญจสมิตตาปฏิภาณ ซึ่งมีการอธิบายถึงคำตรัสของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่เกี่ยวข้องกับอภิญญาและสิกาบถ รวมถึงหลักคำสอนต่างๆ และการปฏิบัติในด้านจิตใจของสงฆ์ที่ควรต้องรู้ในการอยู่ร่วมกันในอาราม วิธีการอธิษฐานให้สอดคล้องกับคำสอนที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ โดยมีการระบุถึงเหตุและผลต่างๆ ที่สร้างความเข้าใจในธรรมและการดำเนินชีวิตตามหลักของพระธรรมในพื้นที่ของพุทธศาสนาและการบวช

หัวข้อประเด็น

-ปัญจสมิตตาปฏิภาณ
-สิกาบถ
-พระวินี
-อภิญญา
-อารามญา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญจสมิตตาปฏิภาณ พระวินี ปริวาร วันเดือนา - หน้าที่ 738 หลายทว่า ปูน สลสุภา น วุปสม ได้แก่ สังฆภูติถาบท ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าส่องวัดว่า "ภิญญาใด พึงอยู่ลูกคิลด้วย หมดดีดี คำสบะของหมดดีดี1, และสิกาบบที่พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า "ภิญญาใด ผู้เป็นภิญญาว่าอยู่ว่า "มาปิด แม่เจ้า ท่านยังอธิษฐานนี้ให้จงรับ" ดั้งนี้ รับแล้วว่า "สาธุ" ภายหลังเธอผู้ ไม่มีอันตราย พึงไม่อธิษฐานให้รับบั่ม สองทว่า อารามญา ปวารณะ ได้แก่ 2 สิกาบบที่พระ- ผู้มีพระภาคตรัสว่า "ภิญญาใด รู้ยิ่ง อารามอนิภิกษุ ไม่ ได้ตามก่อน พึงเข้าไป ดังนี้ อภิญญาใด จำพรรษาแล้ว พึงไม่ ปวารณาด้วยสถานํ ในอุตโลมะ" ดังนี้ หลายทว่า อานุทุมมา สฬสีวิน เทวา ได้แก่ สิกาบบ ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ธรรม 2 อย่าง คือ อุปโสด, การเข้า ไปหาเพื่อโอกว 1 อนภิญญา พึงหวังเฉพาะจากสงฆ์ทุกเดือน" และ 2 สิกาบบที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ภิญญาใด พึงสถิตย์ชวี ให้นบแล้ว ไม่อนุเคราะห์ตลอด 2 พรรษา, ภิกษุปิใด พึงบ สชิวรให้บวชแล้ว ไม่พาไปเอง." สองทว่า จิรอ อนุพนธนา ได้แก่ 2 สิกาบบาที่พระผู้พระ ภาคตรัสว่า "ภิญญาใด พึงพูดนานสิกขามนวว่า "แนะแม่เจ้า กว่า เธอจังให้วารแก่ว่าไจ, ค้อลอย่างนั้น เราจึงยังเธอ ๑. คือ ทิฺฐิเตน วา สุจน วา ปริสุกฺกาย วา.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More