ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญจสมิตตาปฏิภาณ พระวินี ปริวาร วันเดือนา - หน้าที่ 738
หลายทว่า ปูน สลสุภา น วุปสม ได้แก่ สังฆภูติถาบท ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าส่องวัดว่า "ภิญญาใด พึงอยู่ลูกคิลด้วย
หมดดีดี คำสบะของหมดดีดี1, และสิกาบบที่พระผู้มีพระภาค
ตรัสว่า "ภิญญาใด ผู้เป็นภิญญาว่าอยู่ว่า "มาปิด แม่เจ้า
ท่านยังอธิษฐานนี้ให้จงรับ" ดั้งนี้ รับแล้วว่า "สาธุ" ภายหลังเธอผู้
ไม่มีอันตราย พึงไม่อธิษฐานให้รับบั่ม
สองทว่า อารามญา ปวารณะ ได้แก่ 2 สิกาบบที่พระ-
ผู้มีพระภาคตรัสว่า "ภิญญาใด รู้ยิ่ง อารามอนิภิกษุ ไม่
ได้ตามก่อน พึงเข้าไป ดังนี้ อภิญญาใด จำพรรษาแล้ว พึงไม่
ปวารณาด้วยสถานํ ในอุตโลมะ" ดังนี้
หลายทว่า อานุทุมมา สฬสีวิน เทวา ได้แก่ สิกาบบ
ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ธรรม 2 อย่าง คือ อุปโสด, การเข้า
ไปหาเพื่อโอกว 1 อนภิญญา พึงหวังเฉพาะจากสงฆ์ทุกเดือน"
และ 2 สิกาบบที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ภิญญาใด พึงสถิตย์ชวี
ให้นบแล้ว ไม่อนุเคราะห์ตลอด 2 พรรษา, ภิกษุปิใด พึงบ
สชิวรให้บวชแล้ว ไม่พาไปเอง."
สองทว่า จิรอ อนุพนธนา ได้แก่ 2 สิกาบบาที่พระผู้พระ
ภาคตรัสว่า "ภิญญาใด พึงพูดนานสิกขามนวว่า "แนะแม่เจ้า
กว่า เธอจังให้วารแก่ว่าไจ, ค้อลอย่างนั้น เราจึงยังเธอ
๑. คือ ทิฺฐิเตน วา สุจน วา ปริสุกฺกาย วา.