ปัญจมนต์ปลามังกร : หน้า 56/288

ประโยค - ปัญจมนต์ปลามังกร อรรถถาพระวัน วัดถนน - หน้า ที่ 770 หนุก. เมื่อพูดจริง เพราะอวตูอุตรียมบุตรสุธรรมที่จริง ต้องอาบัติ ภิญญามือมั่งอยู่ ณ ส่วนข้างหนึ่ง ภายในสมบูรณ์ด้วยตั้งในว่า "เราจักทำสัมกรรมเป็นพวก" ชื่อว่าอยู่บนแผ่นดิน ต้อง (อาบัติ) ก็ตถว่า เธอฟังตั้งอยู่ในอากาศแม่เพียงองศีเดียว ไม่พิ้งต้อง; เพราะฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า "อยู่ในอากาศ ไม่ต้อง." ภิญญามือนั่งทับ ซึ่งตีงหรือดั้ง อันมีเท้าเสียนในดวงราขสูง ชื่อว่าในอากาศ ต้อง (อาบัติ). ก็ตถว่า [๔๔๓] เธอฟังตั้งเตียงและตั้งบนภาคพื้นแล้วจึงนอน ไม่พิ้งต้อง; เพราะฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า "อยู่บนภาคพื้น ไม่ต้อง." ภิญญาตรียะไป เมื่อไม่งยังฉัตรให้เต็มไปเสย ชื่อว่า ออกไปอยู่ ต้อง (อาบัติ) เข้าไปอยู่ ไม่ต้อง. ภิญญาดเมื่อถืออากาศชำระให้สะอาดด้วยน้ำ ลิขินไป ชื่อว่า คือเอาอยู่ ต้อง (อาบัติ). ฝ่ายภิญญา เมื่อไม่ถืออาสิสำหรับทำให้เสร็หง บริโภ.diิวร ชื่อว่าไม่ถือเอาอยู่ ต้อง (อาบัติ). เมื่อลมาทนวัตรของเดีรย์ มีบุคควรเป็นต้น ชื่อว่ามทน อยู่ ต้อง (อาบัติ).