ปัญญาและการสวดมนต์ในพระวินัย : หน้า 251/288

ประโยค - ปัญญา: สม็นตปลาีกา อรทตถพระวินัย ปริวาร วันนัน - หน้าที่ 964 อนุสาวนที ๒ ที่ ๓ ที่ว่า ทูลฺมภูมิ เอกมุตต วิภา, ตติยฺมภูมิ เอกมุตต วิภา, สงฺฆเม ภาณเด สงฺฆ กีดิ เมื่อจะวสวด ต่อว่า อยํ มรรคภูโต อายุมโต พุทธรุกฺติสต์ อุปสมปา-เปกฺโญ กิฐสุสวเสยว่า สวยฺตฺุ เม ภาณเด สงฺฆา, อายุมโต โดยสมฺมภูโต ดังนี้ ชื่อว่าไม่สวูลงฺ [๒๐๒] เมื่อจะวาสว่า สถานฺมา ภาณเด สงฺฆฺโฒ อยํ มรรครุกฺติ์ดี ตังฺ ชื่อว่าไม่ระบงฺ เมื่อควรจะวาสว่า สถานฺมา เม ภาณเด สงฺฆฺโฒ อยํ มรรครุกฺติ์ดี ตังฺ สลดิเพื่อว่า สัญฺติเสี่ยว่า สวยฺตวา เม ภาณเด สงฺฆ, อยํ มรรครุกฺติ์ อุปสมปาเปกฺโญ ดังนี้ ชื่อว่าไม่ระบุงฺ สองบทว่า สาวนา หาปติ มีความว่าไม่กระทำการสวด ประกาศด้วยกรรมวาจาโดยประการทั้งปวง. คือ ดังถุงฺติเท่านั้น ๒ ครั้ง ในถุงฺติเท่านั้น ๔ ครั้ง ในถุงฺติฏีกกรรม. ตั้งถุงฺติเท่านั้น ๔ ครั้ง ในถุงฺติฏีกณกรรม. ถึงวาวประกาศเสี่ยวงนี้ แมก็ญฺดู เมื่อดังถุงฺติหนหนึ่งแล้วสวดกรรมมาตาหหนึ่ง ถึงอักขระหรือบทเสี่ยย หรือว่าผิด ในถุงฺติเทียรกรรม, แมก็ญฺดู ชื่อว่าทั้งจากประกาศเสี่ยงเหมือนกัน ส่วนในถุงฺติฏีกกรรม เมื่อดังถุงฺติหนหนึ่งแล้ว สวดประกาศด้วยกรรมวาจา เพียงครั้งเดียวหรือ ๒ ครั้งก็ดี เมื่อถึงอักขระ