การวิเคราะห์อรรถคดีในพระพุทธศาสนา จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 8
หน้าที่ 8 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดทางพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ความหมายของอรรถคดี โดยเน้นคำว่า 'อนัตตะ' และการรับรู้ถึงประโยชน์ของการอยู่อย่างมีสติในชีวิต นอกจากนี้ยังพูดถึงการกระทำกรรมและการจำพรรษา โดยอิงจากแนวคิดและหลักการที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ซึ่งจะช่วยเสริมสร้างความเข้าใจด้านจิตใจและการปฏิบัติ อีกทั้งยังศึกษาความสำคัญของความละเอียดในการเรียนรู้ทางพระอภิธรรมที่มีผลต่อความเป็นอยู่ของมนุษย์

หัวข้อประเด็น

-พระพุทธศาสนา
-อรรถคดี
-อนัตตะ
-ความเสียดายประโยชน์
-การจำพรรษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดดุษฎีปลายผากา อรรถคาคมพระวันจูจวรรา - หน้าที่ 416 บรรดาคำเหล่านี้ ความเสียดายประโยชน์ ชื่อ อนัตตะ กล่าวว่า อนตุถะ ได้แก่ เพื่อความเสียดายประโยชน์ ความอยู่ในนั้นนั้นไม่ได้ชื่อว่าความอยู่ไม่ได้นิ ข้อว่า คินิท พุทธสุ อวณฺณี มิจฉวาม่า กล่าวว่าพระพุทธเจ้าในสำนักกุหลาบ หลัง ข้อว่า ธมมิภ ปฏิสสไว น สุกาจเจติ มีความว่า ความรับจะเป็นจริงได้ด้วยปกรณ์ใจ, เธอไม่หวังด้วยปกรณ์นั้น, คือ รับการจำพรรษาแล้วไปใน หรือไม่ทำกรรมนี้นั้นอาจอื่นอื่น. คำว่า ปญฺญูนฺ ภิกขเว เป็นต้น พระผู้มีพลภาครสัตย์เพื่อแสดงข้อที่กูผู้ควรแก่กรรม แม้ข้อองค์เดียว. คำที่เหลือในเรื่องนี้ มีความตัน และมีนัยด้านกล่าวแล้วในตัชนีกรมทั้งนั้น. [ว่าด้วยอุปเทปนิยกรม] วิจินฺฉาในเรื่องพระฉันนะ พึงทราบดังนี้: - คำว่า อาวาสปรมรูปฺญฺา ภิกฺขุ สกฺด มีความว่า และท่าน ทั้งหลายบอกในอาวาสทั้งปวง. ในบทว่า ภาณทูนการโก เป็นต้น มีวิจินฺฉาว่า สงฺพึ่งอาโน อาบัตติต้อง เพราะปัจจัยมีความบากบาทเป็นต้น กระทำกรรมเพราะ ไม่เห็นอาบันนี้นั้นน่าแส, คึทั้งหลาย มีประการดังกล่าวแล้วเหมือนกัน แต่ความ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More