การวิเคราะห์อรรถคดีในพระพุทธศาสนา : หน้า 8/270

ประโยค - จุดดุษฎีปลายผากา อรรถคาคมพระวันจูจวรรา - หน้าที่ 416 บรรดาคำเหล่านี้ ความเสียดายประโยชน์ ชื่อ อนัตตะ กล่าวว่า อนตุถะ ได้แก่ เพื่อความเสียดายประโยชน์ ความอยู่ในนั้นนั้นไม่ได้ชื่อว่าความอยู่ไม่ได้นิ ข้อว่า คินิท พุทธสุ อวณฺณี มิจฉวาม่า กล่าวว่าพระพุทธเจ้าในสำนักกุหลาบ หลัง ข้อว่า ธมมิภ ปฏิสสไว น สุกาจเจติ มีความว่า ความรับจะเป็นจริงได้ด้วยปกรณ์ใจ, เธอไม่หวังด้วยปกรณ์นั้น, คือ รับการจำพรรษาแล้วไปใน หรือไม่ทำกรรมนี้นั้นอาจอื่นอื่น. คำว่า ปญฺญูนฺ ภิกขเว เป็นต้น พระผู้มีพลภาครสัตย์เพื่อแสดงข้อที่กูผู้ควรแก่กรรม แม้ข้อองค์เดียว. คำที่เหลือในเรื่องนี้ มีความตัน และมีนัยด้านกล่าวแล้วในตัชนีกรมทั้งนั้น. [ว่าด้วยอุปเทปนิยกรม] วิจินฺฉาในเรื่องพระฉันนะ พึงทราบดังนี้: - คำว่า อาวาสปรมรูปฺญฺา ภิกฺขุ สกฺด มีความว่า และท่าน ทั้งหลายบอกในอาวาสทั้งปวง. ในบทว่า ภาณทูนการโก เป็นต้น มีวิจินฺฉาว่า สงฺพึ่งอาโน อาบัตติต้อง เพราะปัจจัยมีความบากบาทเป็นต้น กระทำกรรมเพราะ ไม่เห็นอาบันนี้นั้นน่าแส, คึทั้งหลาย มีประการดังกล่าวแล้วเหมือนกัน แต่ความ