การปฏิบัติตามคำสอนในศาสนา : หน้า 233/270

ประโยค - จุดดักเส้นตา ปลาทากา อรรถถวพระวัน้อ อดุลรว วรรณะ - หน้าที่ 641 พึงทำไว้ ทวัตรเสี่ยก่อน แต่สำหรับไขหนัก ต้องท่ายาก่อน ถ้า อาคุณคะเป็นผู้กฤก, เธออีกกล่าวว่า "จงทำวเสี่ยก่อน." เมื่อถามถึงน้ำจันทร์ คือว่า อาคุณคะดีน้ำที่นานแล้วครั้งเดียว หมด, พึงถามท่านว่า "ผมจับต้องน้ำอีกไหม?" องค์ พึงพัดท่านด้วยพัด. เมื่อพัด พิงพัดที่หลังเท้ารงหนึ่ง กลางตัวงั่งหนึ่ง ศรีเขารั้งหนึ่ง, เธอนั้นนากล่าวว่า "พอ หยุดเถิด" พิงพัดให้อ่อนลง. เธอถ่าน่านากล่าวว่า "พอจะ" พิงพัดให้คอลง กว่านั้น. ท่านกว่าถึงครั้งที่ 1 พิงวางพัดเสื่อ. พิงล้างเท้าของท่าน ครั้นล้างแล้ว ถ้าน้ำมันของมันมี, พิงทาด้วยน้้ำมัน. ถ้าไม่มี พิงทา ด้วยน้ำมันของท่าน. ส่วนการเช็ดรองเท้า พิงทำตามความชอบใจของ ตน. ด้วยเหตุนันและ พระผู้พระภาคจึ่งรัฐว่า สนฺ อุตสาหติ เพราะ- เหตุนัน จึงไม่เป็นอาบัติ แม้แก้ก็ไม่อาบัติ เธอนั้นนากถามว่า "เสนานะถึงแกร่ที่ไหน ?" พึงจัดแจง เสนานะ. [๓๓๓] อธิบายว่า พิงบอกอย่างนี้ว่า "เสนานะถึงแกล่" ท่าน" ดังนี้ แสสมควรแก่ that จะตบเสียนก่อน จึงปลอด วิจัยแนวว่าอาคุณคะเป็นผู้ใหวะ พิงราชบังดังนี้ :- ข้อว่า ปานีย อาจิจฉทูพะ มีความว่า ภิกษูเจ้าดิน พิงบอก ว่า "ท่านงดือเอาน้ำนี้ดื่ม" ดังนี้ แม์ในน้ำใช่ ก็มีมึนนี้เหมือนกัน คำที่เหลือเหมือนคำก่อนนั่นแน่. จริงอยู่ ภิกษูเจ้าดินจะไม่ว่าอวดเกือกกันคะ ผู้ถึงสำนักงานของ ตน แม้ในอาวาสใหญ่ ย่อมไม่ได้.