คติธรรมจากพระวินัย : หน้า 222/270

ประโยค - จุดดวงสมดุลตำกาสิกา อรรถถกพระวินัย อุตรวรรค วรรณะ - หน้าที่ 630 หนึ่ง ในกรุงเทพคุุุุู้ค้นนั้นแล้วจึงไป ด้วยเหตุนั้น พระธรรม สงคาหาจารย์ทั้งหลาย จึงกล่าวคำนี้ว่า อด โจ เทวฤทุตโต เป็นอาทิ หลายบวกว่า ปริฎู เม อภิสาริต มีความว่า หลังของเรา ย่อมเมื่อย เพราะมีความกล้า ด้วยการนั่นาน หลายบวกว่า ตม์ อายมิสสุภ มีความว่า เราจักเหหยดหลังนั้น ความรู้ของผู้อื่นอย่างนี้ว่า "ใจของท่านเป็นอย่างนี้บ้าง ใจของ ท่านเป็นอย่างนั้นบ้าง" ดังนี้ แล้วแสดงธรรมพอเหมาะเจาะจิตของ ผู้อื่นนั้น ชื่อว่า การร่ำสอนมีการดำริเป็นอรรคิสร บทว่า มมานูพุพุฟ พ มีความว่า เมื่อทำก็ริบเสนเรา บทว่า กบโถ ความว่า ถึงทุกๆแล้ว บทว่า มหาวราหฤ ฐ ความว่า เมื่อพฤหัส บทว่า มติ วิภูเทโต ความว่า ทำลายแผ่นดิน สองบทว่า กิงส ฯ สมนาสุส ความว่า equivalent (บ๊วบ) ในคำว่า นิฐส ชูคโต นี้ มีนื้อความว่า ได้ยินว่า พยาซ้าง นั่น เมื่อส่งสระ โบกธณี อันมีนาว่า "นิที" นั่น เล่นอยู่ใน เวลาเย็น ชื่อว่าอรติรตร์ทั้งปวงให้ผ่านไป คือทำความเป็นผู้ดีน. ด้วยเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า "เล่นอยู่ในน้า." [ด้วยอองค์แห่งพุทเป็นต้น] บทว่า สุต ได้แก่ ผู้ฟังฯ บทกล่าวว่า อสนุทิโล จ อุกาขติ มีความว่า เป็นผู้ไม่มี ความสงสัยบอกว่า คือผู้พูดประกอบด้วยอำนาจแห่งคำอันสิบคำอันนี้กัน