การถามและการให้ในพระพุทธศาสนา : หน้า 181/270

ประโยค - จุดดุลสมดุลปาลา อรรถถ ภะระวันติ อุตรภ วรรา - หน้า 589 ครั้งนั้นแล้ว พึงถามอาสวาสว่า "ท่านต้องการก็เท่าไร ?" เมื่อเขาตอบว่า "เท่านี้เจ้าข้า" แล้ว อย่าพึงกล่าวว่า "ถึงแก่ ท่าน ถึงแก่ท่าน" พึ่งถามถึงจำนวนรรษา ถูญ ส่วนแห่งวันและเวลา ของภิกษุผูมาจากนิว่าวกุรป. ถ้ามือกำลังถามถึงเจาะอยู่ ภิกษุแก่กว่าวรูปอื่นมาถึง, พึงให้แก่ เธอ, ถ้ามือถามถึงเจตเสร็จแล้วสั่งว่า "ถึงท่านด้วย" ดังนี้ ภิกษุผู แก่กว่าวถึง ก็หาได้ไม่ จริงอยู่ เมื่อภิกษุผูแก่กว่า นั่งด้วยความชักช้าเหลืออคติ หลับเสียดี อุทเทสนทีให้กิขกุผูมาจากนิว่าวกุร ถ้าท่านถาม ใช้อนใจให้อุตสาหมาตร ๙ บาตรจากโรงฉัน บรรจุโภชนะประดิษฐาน ๙ บาตร ใส่น้ำเสียดวดยนส่งไปยังโรงฉัน คนถือมาไม่พูดว่าจะอะไร ประเคนไว้ในอุทเทสนทั้งหลายแล้วกลไป. ภัตใดภิกษุได้แล้ว ภันทินอเป็นของภิกษุนั้นแน่. [๕๐๑] ส่วนอุทเทสนได้ พึงกล่าวคำแม่ที่บ้านเลยไปแล้วของ ภิกษุนั้นเสีย ให้เธอถืออุตเทสนสัตว์ส่วนอื่น. ก็แล เธอได้อุตเทสนสัตว์ส่วนนี้ จะทรามก็ตาม ประณีตก็ตาม