ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรงโล- จุดดคสนั่บปลาทำา อรรถวรร พระวัรร วรรณา - หน้าที่ 636
แสดงสุดท้ะ การตรัสอคะเนื่องด้วยความเกิดเรื่องชี้น" ชื่อว่า
อันพระคตดาความดีเสมอ. ข้อนี้ คือ "การไมเขาผลสมบัติ
ทุกวัน ๆ ๆ ๆ การไม่ตรัสอคะเนื่อง" ชื่อว่าอันพระคตดาคไม่รง
ประพฤติเลย.
โดยวินัยปริยาย ข้อนี้ คือ "การอยู่จำพรรษาแล้ว บอกลา
แล้ว จึงกิลาไปสูที่อธิบาลของผู้รับบำเน็ญมินมาแล้ว การปรวทนาแล้ว
จึงกิลาไปสที่รึก ความทำการต้อนรับก่อนกับบิทธอันตตะ"
ชื่อว่าพระคตดารทรงประพฤติสมอ ความไม่ระทึกจมิไม่
บอกลาตอนเที่ยวไปสูที่จารนั่นนั้นแนะ ชื่อว่าอันพระคตดาไม่รง
ประพฤติเลย.
โดยสุตตปริยาย ข้อนี้ คือ "สติปาฐาน ๔ ຫฺว๎ อารมมรรค
มงคล ๒" ชื่ออันพระคตดารทรงบัญญัตแล้ว. ข้อนี้ คือ "สติ-
ปาฐาน ๓ ຫฺว๎ มรรคนิงค ๕" ชื่อว่าอันพระคตดาไม่รง
บัญญัติแล้ว.
โดยวินัยปริยาย ข้อนี้ คือ "ปฺฐิฏฺฐาน ๔ ຫฺว๎ นิสสัคคิปาจิตติยะ"
ชื่ออันพระคตดารทรงบัญญัตแล้ว. ข้อนี้ คือ "ปฺฐิฏฺฐาน ๓ ຫฺว๎ นิสสัคคิปาจิตติยะ ๓" ชื่อว่าอันพระคตดาไม่รง
บัญญัติแล้ว. อนบดที่พระคตดคตรัสแล้วในสิกาขาบทนั้น ว่า "ไม่เป็น
อาบัติแก่กิTฺกผูมีู้ ผู้ไม่ไกลจิต ผูไม่ประสงค์จะให้ตาย ผู้ไม่
ประสงค์จะอวต ผูไม่ประสงค์จะปล่อย" ชื่ออาบัตติ อบัตติว่า
พระคตดารตรัสแล้วโดยนัยเป็นต้นว่า "เป็นอาบัตแกก็ผู้อยู๋ ผูมร