การสนทนาเรื่องการให้บาตรในพระพุทธศาสนา : หน้า 192/270

ประโยค - จุดสมันดป่าสากา อรรถถพรวัน อุจฉร วรรณา - หน้าที่ 600 ถามผู้นี้นึ่งไม่กล่าวว่า "งอให้บมาตรตามลำดับจากสงฆ์" กล่าว แต่เพียงว่า "ท่านงอให้มาตรใบหนึ่ง" ดังนี้ เมื่อยังไม่ทนให้ถือเอา มาตร ก็วยอาบาตรของภิญญุปกรูปหนึ่งไปบรรจุตื่นนำมา, ดังนั้น เป็นของภิญญูเจ้าของมาตรเท่านั้น อย่าให้ออกจากตามลำดับเหมือนใน อุทเทสกัต แมในนิมนต์นดนนี้ ยากใดมาแล้วยืนนี้นั่งอยู่, ๔๘ ทายก นั่นอัญญ์ไม่ฟังถามว่า "ท่านมามาใคร?" หรือว่า "ท่านกับบาตราของใครไป?" เพราะว่า เขาจะพึงตอบเลื่อนคำถามว่า "ข้ามเจ้ามาหาท่าน, ถ่านบาตรของท่านไป" เพราะเช่นนั้นภิญญูนจะพึงถูกภิญญูทั้งหลายเกลียดชัง แต่ฉันเมื่อภิญญาถามว่า "ท่านจะไปไหน, ท่านที่ว่าอะไร?" เมื่อเขาตอบว่า "มาเพื่อกราบบาตร" ดังนี้ พึงถือเอาบาตรตามลำดับเรียงตัวกันเหมือนกัน ถ้าเขาถามแล้วกล่าวว่า "ขอพระสงฆ์ขังของฉัน" พึงแบ่งกันฉัน, ต้องลงลำดับแม้ให้ลงไปแล้วของภิญญูเจ้าของบาตรเสียให้เธอเถิดน่อเนื่องในลำดับอื่นใหม่ ทายกผู้นี้ นำถาดมาอัดดกแล้วกล่าวว่า "ข้าเจ้าจาวสงฆ์" พึงแหล่งกันโดยสงเปนคำ ๆ ตั้งแต่ลำดับแห่งอโลปัตไป