ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดูลสมดุลตามสากล อรรถบทพระวินัย อุจวรรค วรรคา - หน้าที่ 519
แต่เมื่อจะให้ไฟดับด้วยน้ำ ย่อมได้เพื่อให้ดับด้วยน้ำที่ควรเท่านั้น
นอกจากนั้นไม่ให้.
[ว่าด้วยขึ้นต้นไม้]
ข้อว่า สติ กรณีย มีความว่า เมื่อมีภิจกฤตจะต้องถือเอาฟืนแห้งเป็นต้น.
บทว่า โปริยะ ความว่า อนุญาตให้กฤษฎินต้นไม้ประมาณแค่ตัวรม.
ข้อว่า อุปาทู มีความว่า ภูกูเห่นอันตรายมีสัตว์ร้ายเป็นต้นหรือเป็นผู้ลงทาง หรือเป็นผู้ใคร่มองดูฤทธิ์ หรือเห็นไฟปลามมา หรือเห็นห้วงน้ำลามา ในอันตรายเห็นนานนี้ จะขึ้นต้นไม้มังสูงเกินประมาณก็วร.
[ว่าด้วยคัมภีร์ทางโลก]
[๒๔๒] บทว่า กุทยาวกุรณา ได้แก่ เป็นผู้มีเสียงไพร่ราษฎร.
สองบทว่า ฉนทโช อโนปม มีความว่า พ่พระพุทธเจ้านายพระพุทธวาระนี้สูงแห่งการกล่าวด้วยอาศาสถคุณเหมือนเวท.
โวหารที่เป็นของชาวมค มีประการอันพระสัมมาสัมพุทธเจ้ารัศ แล้ว ชื่ออยาเดิม ใบขว่า สาย นิติิตยา นี้.
คัมภีร์เดียวธี ซึ่งประกอบด้วยเหตุอันไปรประโยชน์ มีอาทิ อย่างนี้ว่า สังขปงเป็นคน เพราะเหตุนี้ และนี้ สงิฐงไมเป็น เคน เพราะเหตุนี้ และนี้ การเผือก เพราะเหตุนี้ และนี้ นกอย่างคำ
๑. คือแต่งเป็นภาพถอกลงเป็นโลกลเหมือนคัมภีร์พระเววของพระมหามน.