การซ่อมแซมอาวาสในพระพุทธศาสนา : หน้า 168/270

ประโยค – จุดดูกลับปลาสากิา อรรถถกพระเวณ อุณจวรร วรรา – หน้าที่ 576 ปีเท่านั้น สำหรับที่อยู่หรือปราสาทมินาด ๒ คอ หรอแม้เช่นกับโลทะปราสาท ซึ่งเขืองเกินกว่านั้น ไม่พึงให้วรรณารให้ถึงกว่า ๒ ปีนั้นไป. นวภูมิกฎหมายได้ที่อยู่บนภายในกลาวฝน, ไม่ได้เพื่อห้ามหวงในอุตุกาล. ถ้าที่อยู่มันชำรุด, พืงบอกแก่เจ้าของอาวาสหรือแก่ใคร พูดกิโก ในวงศ์ของเขาว่า "ที่อยู่ของพวกท่านตรูโทรม ท่านง๋อซ่อมแซมที่อยู่" ถว่า เขาไม่สามารถ ภิกษุทั้งหลายพึงชำรุดหรือปฏิสัง ช่วยซ่อมแซม. ถ้ามณฑิภิตและปฏิสังหล่านั้น ก็ไม่สามารถ, พึงซ่อมแซมด้วยปัจจัยของสงส์ แม่เมื่อปัจจัยของสงส์นั้นไม่มี ก็พึงดำเนินอาวาสหลังหนึ่งเสด็จ ซึ่งแสดงอาวาสที่เหลือไว้. แม้ช่วงไหนอาวาสเป็นอันมากเสีย ซ่อมแซมอาวาสหลังหนึ่งไว้ ก็ครือเหมือนกัน. ในกราวพิกถภัย เมื่อลกษ์ทั้งหลายพากันหลีกไปเสีย อาวาสทั้งปวงจะถูกโทรม, เพราะฉะนั้น พึงจำหน่ายอาวาสเสียหลังหนึ่ง หรือ ๒ หลัง หรือ ๓ หลังแล้ว [๔๘๒] บริโภคอุจาดและจิวรรเป็นต้น จากอาวาสที่จำหน่ายเสียแล้ว รักษาอาวาสที่ยังเหลือไว้เกิด. ส่วนในกรณีที่แก้วา "เมื่อปัจจัยของสงไม่มี พึงส่งภิกษุรูปหนึ่งว่า ท่านจงถือเอาพอดีอย่างหนึ่ง สำหรับท่านซ่อมแซมอุ่ง" หากว่า ภิกษุนี้ต้องการมากกว่านั้น พึงให้ส่วนที่ ๓ (ใน ๔.