การถือเสนาะในคราวจำพรรษา จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 133
หน้าที่ 133 / 270

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาทางพระพุทธศาสนาว่าเมื่อถึงฤดูกรรม ผู้ปฏิบัติธรรมควรพิจารณาเสนาะและความเหมาะสมในการตั้งอุปคุตวัดในระหว่างเข้าพรรษา รวมถึงการเรียนบาลี และการเลือกที่อยู่อาศัยเพื่อความสะดวกและความสบายในการฝึกปฏิบัติธรรมในระยะเวลานั้น ควรระมัดระวังในการเลือกสถานที่ว่าอาจจะไม่สะดวกสำหรับบางคน ในการถือเสนาะในช่วงนี้.

หัวข้อประเด็น

-การถือเสนาะในฤดูกรรม
-การเข้าพรรษา
-ปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา
-การเรียนบาลี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดตลอดสมดุลตา อรรถถภาพพระวันอุตรวรรณ วรรณา - หน้า 541 โอภาส จะไม่ให้ไม่ได้ ฝ่ายพระเถระที่ 2 พักตลอดมัชฌิมายามแล้ว ก็ควรให้นิกขุป นอกนี้ ตามขนานหลังเช่นกัน พระเถระที่ 2 เป็นคนชี้ซา ก็ ควรปลูกตามมันที่กล่าวแล้วเหมือนกัน ที่ตั้งเตือนอันหนึ่งจึงให้แก้ไข 3 รูปตลอดคืนหนึ่งอย่างนี้ แก้แก่บงบงพวกในชมพุทธวิปัสสนว่า "เสนาะหรือที่ตั้งเดียง และตั้งเฉพาะบางแห่ง ย่อมเป็นที่สบายสำหรับบางคน ไม่เป็นที่สบาย สำหรับบางคน," ภูกุททั้งหลายจะเป็นอาคันตุกะหรือหากไม่ใช่ตาม ยอมให้ถือเสนาะทุกวัน. นี้ชื่อว่าสนาะในฤดูกรรม [การถือเสนาะในคราวจำพรรษา] ส่วนในคราวจำพรรษา ย่อมถืออุปคุตวัด มีอาวาสวัตถุ. ใน อาคันตุกะและในฉันนั้น ภูญญูชนะคูบ่อก่อน ไคร่จะละอึนของตนไป อยู่ที่อื่น. ไม่ควรไปในวันที่นั่นในวันเข้าพรรษา เพราะว่าที่อยู่ในที่นั่น จะต้องเป็นที่คับแคบกัน, หรือภูกทารจะไม่ว่าก็เถิด. ด้วยเหตุนี้นั่น เธอจะอยู่ไม่พาสก., เพราะฉะนั้น "ตั้งแต่บัดนี้ไปปราวเดือนหนึ่ง จักเข้าพรรษา" แล้วเข้าไปสู่ฤดูกาลนั้น. เมื่ออยู่ในวารนั้น ราวเดือนหนึ่ง ถ้ามีความต้องการเรียนบาลี ตั้งกำหนดได้ว่า การเรียนบาลีพร้อมมูล ถ้ามุ่งต่อมมัจฉาในกำหนด ได้ว่า กัมภูฐานเป็นที่สบาย ถ้ามีความต้องการปิ้งจักกำหนดปิ้งจง ลากได้ จะอยู่ในสุขภาพในพรรษา ก็แล้ว เมื่อจะจากฉันของตนไปในที่นั่น ไม่ควรระทบกระทั่ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More