ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดึงสมดุลป่าสักกิ อรรถถภพระวิชัย อุดวรรถ วรรธนา - หน้าที่ 595
ชุดคดีเสีย ๔ รูป รูป รับ, เมื่อทายกกล่าวว่า "ท่านจงบอก
มาตราสำหรับอุทกะเทศก์ ๑๐ บท ภิกขูผู้ถือเป็นปาฏิหาริย์ดุงคงไม่
ปรารถนาจะให้ถือเอา ภิกขูนอกนี่ด้วยคิดว่า "อุทกสัตตทั้งมด
ถึงแก่เรา" ดังนี้, ลำดับไม่มี
หากว่า เธอรับเอาให้ถึงที่ส่วน ๆ, ลำดับอย่คงอยู่. ภิกขู นัน ครับรับแล้วอย่างนั้น ให้ เขานามาฝง ๑๐ บทแล้ว ถวาย ๔
บทชาติภกูผู้ถือเป็นปาฏิหาริย์ดุงคงว่า " ขอท่านผู้เจริญ จงทำความ
สงเคราะห์แก่พวก" ภควันี่ จัดเป็นภัตติที่ถกอญจูวย ภิกุผู้ถือ
ปิณฑปาติอึดคือควรรับ.
หากว่า อุบาสนันนนิมนต์ว่า "ท่านผู้เจริญพึงไปเรือน" และ
ภิกษนัน. ชวนภิกษานั้นว่า "มาเกิดท่านผู้เจริญ จงเป็นเพื่อน
บำเพ็ญ ดั่งนี้แล้ว ไปยังเรือนของอุบาสกนั่น, (๕๐๔) เธอใส่สีใด
ที่ในเรือนนั้น สิ่งนั้นทั้งหมด ย่อมเป็นของเธอเท่านั้น, ภิกษุนกนี้
ย่อมได้ของที่เธอถวาย.
หากว่า อุบาสนันนิมนต์ให้ นั่งในเรือนแล้วและถวายทกษิ
โณทก แล้วถวายเครื่องของบันใดเป็นต้นก็ภิกษเหล่านั้น, ยอคุ
เป็นต้นนั้น ย่อมควรแก่ภิกษือปินทาปิฎกนี้, เฉพาะ
ด้วยถ้อยคำของภิกษุนั้นว่า "ท่านผู้เจริญ ชนทั้งหลายถวายสิ่งใด
ท่านจงถือเอาสิ่งนั้นเถิด" ดังนี้.
พวกทายกบรรจุผุดลงในบาตรจนเต็มแล้ว ถวายเพื่ออ้อนๆ
อ. สาทยันโค- [ส+ อาทยันโค].