ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- จุดดุลสมดุลปลาสากิ อรรถถกพระวินัย อุจวรร วรรณา - หน้าที่ 483
ตั้งอัญติอย่างเดียว, ไม่ต้องทำด้วยอำนาจโลกนฤมเป็นต้น. ส่วน
อัญติฤทธิ์ฤทธิ์ฤทธิ์ที่ต้องอำนาจโลกนฤมิกนี้ ไม่ต้องอำนาจโลกนฤมิ. ใน ๒
อย่างนั้น กรรมหน้า ๖ อย่างนี้ คือสมมติสิา ถอสมิรา ให้ภากฐิ
รอภิรา แสดงที่สร้างภูมิ แสดงที่สร้างวัดที่อยู่ ไม่ควรอธิบาตทำ;
พึงสวดอัญติฤทธิ์ฤทธิ์ฤทธิ์มาจากทำเท่าน้น. กรรมบาเห็นปานนี้ คือสมมติ ๑๑
ที่เหลือ และสมติในกาอธิษฐานและให้รถจีรวเป็นต้น แม้
อปโณกนิทำก็จร. แต่ไม่พึงทำด้วยอัญติฤทธิ์ฤทธิ์ฤทธิ์และอัญติฤทธิ์ฤทธิ์ฤทธิ์
เลย. อัญติฤทธิ์ฤทธิ์ฤทธิ์ฤทธิ์ ต้องสวดอัญติฤทธิ์และกรรมวาง ๑ ทำเท่าน้น
ไม่พึงทำด้วยอำนาจโลกนฤมเป็นตั้นนะนี้แล. ความสงเขาในสมมติ-
นันธนะนี่แห่ง. นั้น.
ส่วนวินิจฉัยแห่งกรรมเหล่านนั้น ได้มาแล้วโดยพิสดาร ในกรรม-
วรรทอคัมรังรีวิวา โดยยบึกว่า อมินา อุตตาร กุมานี
กัณฑาการี วิปุชฌติ เป็นนั้น. ก็ในนนั้น บทใดยังไม่ชัดเจน,
ข้าพเจ้าจักพรรณนานั้นในกรรมวรรธันนี้แล.
จริงอยู่ เมื่อเป็นเช่นนี้ การพรรณนาในอัญธนบักไม่มี. อันง
วินิจฉัยก็เป็นของที่รัฐุได้ง่าย เพราะค่ำกรรมมัน ๆ ได้ทราบกัน
มาแล้วตั้งแต่ดั้น.
[อธิกรณ์วิภาค]
คำว่า "อะไรเป็นมูลแห่งวิวาทิยธรรณะ? ดังนี้ เป็นตั้น พึงทราบ
ด้วยอำนาจแห่งบนี้นะแล.