การถือเอาลำดับตามภิกษุในพระพุทธศาสนา จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 186
หน้าที่ 186 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงหลักการและความสำคัญในการถือเอาลำดับของภิกษุผู้มีพรษา 60 ในการทำกิจกรรมทางศาสนา โดยเน้นที่การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างภิกษุและวิธีการที่พวกเขาให้ความสำคัญกับการบำบัดรักษาและการถือปฏิบัติตามลำดับในชุมชน เป็นการศึกษาเรื่องราวที่สำคัญในด้านพระวินัย อฎิวรรค วราณา ที่เกี่ยวข้องกับภิกษุและหน้าที่ในการปฏิบัติศาสนา เป็นต้น

หัวข้อประเด็น

-ลำดับของภิกษุ
-พระวินัย
-การปฏิบัติธรรม
-บทบาทของภิกษุ
-อรรถถาคในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดติดสมณศักดิ์ทา อรรถถาคพระวินัย อฎิวรรค วราณา - หน้าที่ 594 พรษา หรืว่าจะ พึงให้ถือเอาตามลำดับภิกษุผู้มีพรษา 60 ?" ตอบว่า "ในอรรถถาคทั่งหลายท่านกล่าวว่า พึงให้ถือเอาตามลำดับภิกษุผู้มีพรษา 60, เพราะว่าภิกษุรีบลำดับแล้วก็แก้ไปเอง [๔๕๔] ภิกษุปหนึ่งฉันอุฏฐานสภัณฑ์แล้ว (ลากิจฉา) เป็นสามอนร ขอมไปเพื่อถือเอาตัณฑ์นั้น อันถือตามลำดับแห่งสามอนรอีก ได้ยินว่า ภิกษุชื่อว่า ผูถูกเสียนระหว่างฝ่ายสามอนรรูปใด มีปิฎกวรรธ จักได้ฉันทุกเทสในวันพรุ่ง แต่เธออุปสมบทเสียในวันนี้, ลำดับของสามอนรรูปนั้น เป็นอันเลยไป อุฏฐานสภัณฑ์ถึงแก่ภิกษุปหนึ่ง, แต่มารของเธอไม่ปล่า, เธอจึงให้บำตามของภิกษุอื่นซึ่งนั่งใกล้กันไปแทน ถ้าว่า ชนเหล่านั้นนำความนั้นไปเสือด้วยความเป็นโทษ, เป็นสินค้าแก่เธอ แต่กล่าวว่า ภิกษุนั้นยอมให้ไปเองว่า "เราให้บาตรของเราเทท่าน" นี้ไม่เป็นสินค้า แม้ว่า ภิกษุนั้น เป็นผูไม่มีความต้องการด้วยตนเอง จึงบอกจะภิกษูอื่นว่า "ดักของเราพอแล้ว, เราให้ตัวนั้นแก่ท่าน ท่านจงส่งมาตรไปให้นามเดียว." สิงใดนำมากจากที่นั้น, สิงนั้นทั้งหมด ย่อมเป็นของภิกษูผู้เจ้าของมาตร หากว่า คนที่นำมาตรไปเลยลักไปเสียด, ก็เป็นอันลักไปด้วยดี, ไม่เป็นสินค้า เพราะเธอได้ให้ตรแก่เจ้าของมาตร ในสำนักภิกษุ ๑๐ รูป, ใน ๑๐ รูปนั้น เป็นผู้ถือปิฎกปาด ค-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More