การอนุญาตและการใช้ฟูกตามพระวินัย จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 119
หน้าที่ 119 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงข้อกำหนดในการใช้ฟูกตามพระวินัย สาระสำคัญนั้นกล่าวถึงประเภทของฟูกและวัสดุที่สามารถนำมาใช้ รวมทั้งการอนุญาตจากพระอุปลิสสะเสดะผู้วินัยธรที่อธิบายว่า ฟูกควรเป็นไปตามหลักการเพื่อความสะดวกสบายในการปฏิบัติ นอกจากนี้ ยังกล่าวถึงความหมายของ 'กามูมิ' และวิธีการทำฟูกจากวัสดุที่เหมาะสมเพื่อให้เกิดการใช้งานที่มีประสิทธิภาพที่สุด

หัวข้อประเด็น

-การอนุญาตในการใช้ฟูก
-ความหมายของวัสดุที่ใช้
-การปฏิบัติตามพระวินัย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดดูลสมดุลปทาสิกา อรรถถกพระวินัย อุปวรรค วรรณา - หน้าที่ 527 เหล่าใด ที่ทรงอนุญาตสำหรับฟูกั้งหลาย หมอนที่ทำด้วยนุ่นเหล่านั้น แม้ใหญ่ ก็ควร" ฝ่ายพระอุปลิสสะเสดะผู้วินัยธรกล่าวว่า "ประมาณนันแคล ควร แก้กิฏผู้ดุ่นนี้เป็นกับปิยะ หรือ nudที่เป็นอกปิยะ ด้วยคำว่า จัก ทำหมอน" [วาด้วยพูด] ฟูก ๕ อย่างนั้น ได้แก่ ฟูกที่จะขัดด้วยของ ๕ อย่าง มินสัตย์ จริงอยู่ พระผู้มีพระภาคตรัสจำนวนแหล่งเหลานี ตามจำนวน แหล่งนุ่น แบราคูนเหล่านั้น ขนแกะอย่างเดียวนั้น มีได้ทรงถือเอา ด้วยอุณหภูมิที แก้ วัรนบุนผู้แล้ว ขนแหล่งนุ่นและสัตว์ ๔ เท่า ซึ่งเป็นชาติที่มีเนื้อเป็นกับปิยะและอกปิยะ ชนิดใดชนิดหนึ่ง บรรดามี ณ ท้งหมดนั้น ทรงถือเอาในอธิการว่าด้วยฟูกนี้ ด้วย อุณหภูมิทั้งนั้น เพราะนั่น บรรดาจิ วร ชนิด และอนุโลมจิ วร ชนิด ภิกขุทำเปลือกฟูกด้วยชนิดใดชนิดหนึ่งแล้ว ยึดนสัตว์ทุกอย่างนั้น ทำเป็นฟูก ก็ควร [๒๕๓] อนึ่ง แมฟูกที่กามูมิได้คืดขนแกะ ใส่แต่ผ้ากัมพล ๔ ชั้น หรือ ๕ ชั้น ย่อมถึงความนับว่าฟูกขนสัตว์เหมือนกัน บรรดาฟูกทั้งหลายโจพลสีเป็นต้น ฟูกที่เขารวมรวมเสื้อผ้า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More