การบรรยายเกี่ยวกับสิกขาบท : หน้า 264/270

ประโยค - อุตตมสนธิปลาสิกา อรรถถกพระวัณ วรรณา - หน้าที่ 672 "สงฆ์ไมบััญญัติสิกขาขนที่พระผูมิพระภาคไม่ทรงบัญญัติไว้, ไม่เลิกอน สิกขาบทที่พระผูมิพระภาคทรงบัญญัติแล้ว." องนี้ แม้ว่า เทศติ ตา อุณาโณ ทุกกึ นี้ อันพระเถระ ทั้งหลาย กล่าวหมายถึงความประสงค์ว่า "ท่านจงปฏิญาณมิ ถูกถามนั้นว่า เป็นการทําเสีย อย่างนี้ว่า "ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าทํา ไม่จริง" จงกล่าวหมายถึงการแสดงอาบัติ หมิได้. ฝายพระเถระไม่ถามถามแล้ว เพราะละก็ไม่ได้ หาใช่พระ ไม่เอื้อเพื่อไม่; เพราะฉะนั้น ท่านเมื่อกำหนดไม่ได้ แม้ช้ความเป็น การทําเสีย เพราะไม่พูดถามนั้น ๆ จึงกล่าวว่า "ข้าวเจ้าไม่เห็นความ ทําเสียนัน" เมือจะแสดงความเคารพในพระเถระทั้งหลาย จึงกล่าวว่า "แต่ข้าพเจ้าเชื่อท่านทั้งหลาย ขแสดงความทําเสียนัน." มีคำอธิบายว่า "ท่านทั้งหลายกล่าวอย่างใด, ข้าพเจ้ายอม ปฏิญาณอย่างนี้" [๔๕๕] ในสถานทั้ง ๔ แม้ที่เหลือมียเหมือนกัน. ท่านพระอานนท์กล่าวว่า "มา ยิ้ม วิภา อนุสู้" โดย อธิบายว่า "การไปในเวลาวิกาลของสตรี อย่าได้บังแล้ว" สองบทว่า ริษรณิ กรีสาคาม มีความว่า อดมภาพทั้งหลาย จักชุบขัดแล้วเช็ดพื้นทีทำบรรรรม. สองบทว่า น กูล คมมาตี มีอธิบายว่า สมนคายบุตรเหล่านี้ ไม่ก็เก็บไว้ในคลัง. สองบทว่า ยทคูน ตย มีความว่า ถว้า พระอรหัตถ์อัน