การจับสถานในพระพุทธศาสนา : หน้า 81/270

ประโยค - จุดตัดสนับปากา อรรถถพระวันธ อุปวรรค วรรณา - หน้าที่ 489 ไร้ในขวดจิรแล้วให้จับตามนัยที่กล่าวแล้วนั้นแล. ข้อว่า ทุกข์โทษ ปฏิจสมุติฏุตติพุช มีความว่า พึงบอกว่า "สถานับไม่มี" แล้วให้ข้นใหม่ เฉลยครั้งที่ 3. ข้อว่า สุกโถ ลาเวตพุช มีความว่า [๑๑๑] ครั้งเมื่อภิกษุ ผู้เป็นธรรมวมท่มกวาแม่รูปเดียว พิงประกาศว่า "สถานับดีแล้ว" ก็ภิกษุพวกธรรมวมท่มที่เหล่านั้น ย่อมกล่าวอย่างใด อธิกรณ์นั้น พึงให้ ระงับอย่างนั้น นี่แส. หากว่า ก็ภิกษุพวกธรรมวมท่มกึ่งเป็นฝ่ายมากกว่ามั่งอีกครั้งที่ 3 พึงกล่าวว่า "วันนี้เวลาไม่เหมาะ พรุ่งนี้ เราทั้งหลายรู้กันแล้ว" แล้ว เลิกเสียแล้ว สะทา หายธรรมวมท่ม เพื่อประโยชน์แก่การทำลายฝ่าย อัสสัมสีเสีย ทำการจับสถานในวันรุ่งขึ้น นี้เป็นการจับสถานอย่างปกติ ก็แ тогда พึงทราบวันใน การจับสถานอย่างระชับอทีก็ู. ในคำว่า คณิต วฑุตฺโทพฺ มีความว่า ถ้าพระสังเภะจะจับ สถานธรรมท่ไช่ พึงเรียนให้ท่านทราบอย่างนี้ว่า "ท่านผู้เจริญ ท่านเป็นผู้แก่รั้ววัสสาแล้ว การจับสถานนั้น ไม่ควรแก่ท่าน อันนี้ เป็นอธรรมวทิสถา," พึงแสดงสถานก่อนก็เท่านั้น ถ้าท่านจะจับ ธรรมวทิสถานั้น พึงให้ ถ้าว่า ท่านยังไม่ทราบ ล่ำดับนั้น พึง เรียนท่านว่า "อย่าอบแก้ใคร ๆ." คำที่เหลือมั่นดังกล่าวแล้วนั้นแล. บทว่า เปิดเผย นั้น คือ เปิดเผยเนื้อความนั้นเอง.