วิจินฉัยในคำว่าปราชิกสมุท จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 82
หน้าที่ 82 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการวิจินฉัยในคำว่า ปราชิกสมุท โดยอธิบายความหมายของคำต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งรวมถึงการปฏิญญาและความสำคัญของศีลในชีวิตของภิกษุ นอกจากนี้ ยังชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการจำและความประพฤติในวงศ์สงฆ์ ซึ่งมีผลต่อการดำรงอยู่ของภิกษุในเส้นทางของพระพุทธศาสนา โดยเน้นย้ำว่าการรักษาศีลเป็นสิ่งสำคัญในการบรรลุนิพาน

หัวข้อประเด็น

- การวิจินฉัยในคำว่าปราชิกสมุท
- พระวินัยและศีลของภิกษุ
- การปฏิญญาของภิกษุ
- ความสำคัญของศีลในพระพุทธศาสนา
- แง่มุมต่าง ๆ ในการปฏิบัติของภิกษุ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดดุสิตบุตตะปาลา อรรถถคามะ พระวินัย อุตุรรว วรรณะ - หน้า 490 [ตำสปิยสิกขา] วิจินฉัยในคำว่า ปราชิกสมุท จะ นี้ พึงทราบดังนี้:- ในพระมุฏฐรรรม อาบิบฏิกุฏฏุ ชื่อว่า เถิดปราชิก ใน เพราะอินนาทนเป็นต้นที่เหลือ อาบิบฏิกุฏฏุ ชื่อว่า เถิดปราชิก บทว่า นิวนรุต มีความว่า ผู้อาพรางอยู่ด้วยคำว่า "ข้าพเจ้า ระลึกไม่ได้" ดังนี้ บทว่า ติโวร พ มีความว่า เธอยาดคันด้วยคำว่า อัญญาสุมมา เป็นอทิ ข้อว่า สรราม โอ อหา อาวุโส มีความว่า ภิกษูนั่น ปฏิญญา อย่างนั้น เพื่ออนงการปฏิบัติปราชิก เมื่ออุทธเฏอคั่นขึ้นอื่น จึงให้ปฏิญญาว่า "ข้าพเจ้าระลึกได้แล" แล้วกล่าวว่า "คำนัน ข้าพเจ้าพูดเล่น" ดังนี้ เป็นต้น เพราะกลัวว่า "ภิกษ หลานจึงยัง เราให้นิพานในบัดนี้" สงฆ์พิ้งลงสวัสดิ์สปิยาสิกการามแก่ภิกษูนัน หากว่า เธอจำยังเป็นผู้มีศีล เธออธิฐานให้เต็มแล้ว จักได้ความ ระงับ.【๒๒】 หากว่า เธอจำเป็นผู้ไม่มีศีล เธอจักเป็นผู้อ่อนสงฆ์ ให้บหายอย่างนั่นเทียว คำที่เหลือในที่ทั้งปวง ตื่นทั้งนั้น นี้แน่ สงสักขันธ วรรณะ จบ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More