การศึกษากฎของไฟและการอนุญาตในการจุดไฟ : หน้า 110/270

ประโยค - จุดดุลสมดุลปาฏิหาริย์อรรถถพระวิษณุ อุตรภร วรรณะ - หน้าที่ 518 ใช้ ของพระราชาผู้เสด็จไปไหน ๆ บทว่า อนุภากษ์ ได้แก่ ภัชระที่จะพึงคล้องไว้กลางคานแล้ว หามไป 2 คน บทว่า ออกญสุโส คือ เป็นของไม่ถือกุลแก้วกุ แก่ ยังความ เสียดายเกิดกุญแจ บทว่า น ฉกาฏิ ได้แก่ ไม่ชอบใจ บทว่า อุณหูรม์ ได้แก่ ไม่สีฟันยาว 8 นิ้วเป็นอย่างยิ่ง ด้วยส่วนขนาดของมนุษย์ทั้งหลาย บทว่า อติมนุทกัต ได้แก่ ไม่สิ้นที่สิ้นนก [ว่าด้วยการจดไฟ] สองบทว่า ทาย อนุเบนติ มีความว่า กิริยาฉันพักคิอุดไฟ ที่ดวงหัวเป็นต้น บทว่า ปฏูกิ มีความว่า เราอนุญาตให้กิริยุดไฟริบ บทว่า ปริตติ มีความว่า เรายินยอมการป้องกันด้วยการทำให้ ปราศจากหัว หรือด้วยการจุกจุก แต่ในการป้องกันนี้ เมื่อมีอุปสัมบัน กิริยาจะจุดไฟอง ย่อม ไม่ใด้ เมื่อไม่มีอุปสมัน กิริยาจุดไฟองดี ก็จะถลายพื้นดิน นำหัวออกเสียก็ดี จะขุดก็ดี จะถกถิ่งไม้สดดับไฟก็ดี ย่อมได้ ไฟไฟปิญสนะแล้วก็สำคัญ ยงไม่สิ้นสุด กิริย่อมได้เพื่อองไฟ ให้ดบุ ด้วยอุบายอย่างนั้นเป็นแท้