พระวินัยและการดื่มด่ำดนปลาสากิ : หน้า 198/270

ประโยค - จุดดื่มด่ำดนปลาสากิ อรรถถกพระวินัย อุตรรง วรวรรณ - หน้าที่ 606 "บัดนี้" วัดจัดเป็นอันภิขุทั้งหลายทำเสร็จแล้ว" จึงรีบระงับ เมื่อภิษุทั้งหลายประชุมกันแล้ว พึงให้ถือสราภ์ที่บ้านวเสียก่อน คือ พิว่ากว่า" สถานที่บ้านเรือนชื่อโน้น ถึงแก่ท่าน ท่านลงไปที่บ้านนั้น." ถ้าว่า บ้านอยู่ในระยะทางเกินกว่า ๑ คาวดา อภิญญูไปในวันนี้นั้น ย่อมเหนื่อยเหน็ดเหนื่อย พิงให้เอาเสียแต่ในวันนี้ก็ดียวว่า "พรุ่งนี้สลากที่บ้านเวรถึงแก่ท่าน." ภิญญูใด ถุงส่งไปบ้านเวร ไม่งอไป จะเลือกเอาสลากอื่น อย่าพึงให้ภิญญูนั้น because จะเสอมนูขอของพวกชนผู้มีศรัทธา และจะขาดลากสง ฯ เพราะฉะนั้น แม้ในวันที่ ๒ ที่ ๓ ก็อย่าพึงให้สลากอื่นแก่เธอ. พึงบอกเธอว่า "ท่านลงไปยังสถานที่ถึงแก่ตนแล้ว ฉันเกิด." แต่มื้อเธอไม่งอไปครบ ๓ วัน พึงให้ถือเอาสลากที่บ้านในแต่บ้านเวรามา. หากว่า เธอออมรับสลากนั้นใช่หรือ, จํามิแต่จํานั้นไป ไม่สมควรให้สลากอื่นแก่เธอ. ส่วนพันธุกรรมต้องลงให้หนัก คือ พิ่งลงพันธุกรรมให้น้ำ อย่างให้น้อยกว่า ๖๐ หรือ ๕๐ ห​ม้อ หรือให้น้ำฟ่องให้น้อยกว่า ๖๐ หรือ ๕๐ มัด [๔๔๓] หรือให้นาบรายอย่าให้หย่อนกว่า ๖๐ หรือ ๕๐ มาตร. ครั้นให้รับสลากที่บ้านเวรแล้ว พึงให้บวาระเผ่าสำคัญ. พึงบอกเธอว่า "วาระเผ่าสำคัญถึงแก่ท่าน." พึงให้สลากายุ ๒-๓ ที่