ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- จุดดุลสมดุลของสากกา อรรถกถาพระวันอ อุรุวรรณ วรณา - หน้า 470
อานาเขาแห่งอาบัติที่ปิดไว้ ๒ วัน ๑ วัน ๔ วัน ๕ วันเท่านั้น แล้วทรงแสดงอันตรัปติ จนเดิมแตร์ิวาสอาบัติที่ปิดไว้ ๕ วัน
ก็พระอุทายต้องอาบัติวันนั้นแล้ว ย่อมัดเป็นผู้รวมกลายปฏิกิสนะ เพราะฉะนั้น พระ ผู้มพระภาคจึงทรงอนุญาตมูลายปฏิกิสนะ
ในอาบัติที่ปิดไว้ ๕ วันเหล่านั้น แก่พระอุทายนี้
แต่ถ้าเธอเก็บวัตรแล้วต้องโซ่ย อ่อนเป็นผู้ไม่สมควรแก่มูลายปฏิกิสนะ
เพราะเหตุไร ?
เพราะเหตุที่เธอมีได้ต้องกำลังอยู่ริวาร เธอดังอยู่ในฐานะเป็นผู้ปกติแล้วต้อง เธอพึงควรแยกประพฤติกรรมเพื่ออบายนนั้น.[๑๐๖]
ถ้าเธอเก็บวัตรต้องอาบัติแล้วปิดไว้ไร่ซึ่ ต้องอยู่ริวาสด้วย
เมื่อมูลายปฏิกิสนะที่พระผู้มพระภาคตรัสไว้ อันสงฆ์ทำแล้ว,
วันที่เธออยู่ริวาสแล้วทั้งหลาย ย่อมเป็นอันเลิกสม ไปแท้.
พระผู้มพระภาคทรงแสดงอันตรัปติในปัจจุบแล้ว ทรงแสดงอันตรัปติแห่งกิริยาผู้วรแก่บานเนิ่นอีก แล้วจึงทรงสมลายปฏิกิสนะ
ด้วยประกาศนี้.
จริงอยู่ เมื่อมูลายปฏิกิสนะนั้น อันสงฆ์ทำแล้ว วันทีอยู่
ปริวาสแล้วทั้งหลาย ย่อมเป็นอันเลิกสม ไปแท้. ลำดับนั้น จึงทรงแสดงโมฆานามัต เพื่ออาบัติทั้ง ๓ ตัวนั้น แห่งกิริยาผู้วรปฏิวตา
เสร็จแล้ว ลำดับนั้น ได้ทรงแสดงอันตราบัญชาของกิริยาผู้มักตราภิภาคะ
แล้ว ตรัสสมลายปฏิกิสนะ