จุดสุดสมดุลของสาทิกา อรภฏพระวินัย : หน้า 60/270

ประโยค - จุดสุดสมดุลของสาทิกา อรภฏพระวินัย อวุวรรณ วรรณา - หน้าที่ 468 ไม่พบในที่หมายไว้ ต้องไปวัดแล้วบอก, ต้องบอกภิกษุทุกๆในวัด ถ้าไม่อาจบอกทั่วๆในวัดได้ ต้องยืนอุกอาบสม แล้ววานนางภิญฑูฒ์ทั้งหลายไปด้วย, พึงบอกแก่ภิญฑูฒ์ ๔ รูป ซึ่งนางภิญฑูฒิในลำพังนั้นนำมา, ถ้าผู้ใกล้ทั้งนางรังเกียจ, พึงชวนอุกอาบและอุกอาบิกทั้งหลายไปด้วย ก็ถ้านางภิญฑูฒินี้อยู่ตามลำพัง, ย่อมต้องอาบัติเพราะรัตติวิป- วาสะ, เพราะเหตุนี้ สงสัปิสมิตังกิยูปุปฺตตุรง ๑ ให้แก่นางภิญฑูฒินั้น, เพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในมหาวันนั่นเอง. นางภิญฑูฒีประพฤติม่านต์ไม่ถาด อย่างนั้นแล้ว พึงทำอพนานตามนัยที่กล่าวแล้วในภิกษุสงฆ์ซึ่งมี ๒๐ รูปเป็นฉันนั้นแน่. ในธุมทีแกว่า "ถ้างำลังประพฤติม่านต์ ต้องอันตรบัติ สงสี่ยงเข้ามาติดามแล้ว ไม่นานเพื่ออบนตัน" นี่ชื่อปามานต์.