จุดสุดสมดุลของสาทิกา อรภฏพระวินัย จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 60
หน้าที่ 60 / 270

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้สื่อถึงแนวทางการปฏิบัติตนในภิกษุสงฆ์ มีการยกตัวอย่างถึงการบอกกล่าวและการจัดการในสถานที่ เช่น วัด พร้อมอธิบายถึงความสำคัญของการประพฤติตนให้ถูกต้องตามวินัย โดยเฉพาะในกรณีที่ต้องอยู่ลำพังหรือมีความเสี่ยงด้านอาบัติ เนื้อหาเน้นที่ความสำคัญของการทำความเข้าใจและการจัดการในกลุ่มสงฆ์ให้เหมาะสม

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติตนในภิกษุสงฆ์
-การบอกกล่าวในวัด
-ความเสี่ยงด้านอาบัติ
-การทำความเข้าใจในกลุ่มสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดสุดสมดุลของสาทิกา อรภฏพระวินัย อวุวรรณ วรรณา - หน้าที่ 468 ไม่พบในที่หมายไว้ ต้องไปวัดแล้วบอก, ต้องบอกภิกษุทุกๆในวัด ถ้าไม่อาจบอกทั่วๆในวัดได้ ต้องยืนอุกอาบสม แล้ววานนางภิญฑูฒ์ทั้งหลายไปด้วย, พึงบอกแก่ภิญฑูฒ์ ๔ รูป ซึ่งนางภิญฑูฒิในลำพังนั้นนำมา, ถ้าผู้ใกล้ทั้งนางรังเกียจ, พึงชวนอุกอาบและอุกอาบิกทั้งหลายไปด้วย ก็ถ้านางภิญฑูฒินี้อยู่ตามลำพัง, ย่อมต้องอาบัติเพราะรัตติวิป- วาสะ, เพราะเหตุนี้ สงสัปิสมิตังกิยูปุปฺตตุรง ๑ ให้แก่นางภิญฑูฒินั้น, เพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในมหาวันนั่นเอง. นางภิญฑูฒีประพฤติม่านต์ไม่ถาด อย่างนั้นแล้ว พึงทำอพนานตามนัยที่กล่าวแล้วในภิกษุสงฆ์ซึ่งมี ๒๐ รูปเป็นฉันนั้นแน่. ในธุมทีแกว่า "ถ้างำลังประพฤติม่านต์ ต้องอันตรบัติ สงสี่ยงเข้ามาติดามแล้ว ไม่นานเพื่ออบนตัน" นี่ชื่อปามานต์.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More