ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดุลสมดุลป่า ศาสทิงกอ พระวีนัย อุดรภรรณ พระวรณ - หน้า 546
ส่วนวัตถุใดๆทานจงถวายภิกษุในสำนักนี้ เพื่อประโยชน์แก่
บิณฑบาตร หรือประโยชน์แก่คณะปัญจ วัดนั่น เมื่ออภิปราย
ทั้งหลายจะอธิบายในจิตวิ พึงโลกนี เพื่อความเห็นชอบของสงฆ์แล้ว
จึงค่อยโอน
วัดฤทธ์เขาเจาะจงถวาย เพื่อประโยชน์แก่สนานะ ย่อมเป็น
ครุภัณฑ์ ส่วนวัดฤที่เขาเจาะจงไว้ฉะเฉียวว่า ราคาปัจจัย ๔
เมื่อจะโอนเข้าในจริวไม่มีภิญญาที่จะต้องทำด้วยโลกาณกรรม
[๒๐] ก็แล้ว เมื่อจะทำโลกาณกรรม ควรทำให้น้อยด้วย
บุคคลเท่านั้น ไม่ควรทำให้น้อยด้วยสงฆ์ ไม่ควรทำอปโลกนกรรม
แม้ว่เนื่องกับทองและเงิน หรือเนื่องกับบัวปลือก ควรทำ
แต่เนื่องด้วยอำนาจกีปลินท์ และด้วยอำนาจจิรวและข้าวสารเป็นต้น
เท่านั้น
ก็แล้ว อปโลกานุกรรมนี้ พึงทำอย่างนี้ว่า "บันดน ภิกษาหาง่าย
บิณฑบาตใดง่าย ภิกษุทั้งหลายลำบากด้วยจิรว ภิกษุทั้งหลายพอใจ
จะโอนส่วนข้าวสารเท่านั้นจิรวา ปัจจัยหาได้ง่าย อีกประการ
หนึ่ง ภิกษู่อาพาธไม่มี ภิกษุทั้งหลายพอใจจะโอนส่วนข้าวสารเท่านี้
ทำเป็นจิรว." ครั้งกล่าวนิครอปัจจัยอย่างนี้แล้ว พิจารณาก็ภิกษุผู้อภิสนทนาหาปะในเมื่อก่อนเป็นที่ให้ถือเสนาสนะได้ประกาศแล้ว
สง่มประชุมกันแล้ว
พระวรรณกายอธิษฐานกล่าวว่า "ก็แล้ว เมื่ออธสมิติไม่ควรสมมติรูปเดียว พังสมติ ๒ รูป." ด้วยว่า เมื่อสมมติอย่างนั้น ภิกษุอ่อน