จุดตัดสนับป่า: การวิเคราะห์ทางพระพุทธศาสนา : หน้า 89/270

ประโยค- จุดตัดสนับป่า สักกา อรรถกถา พระวันวิ อุจรรา วรรณา - หน้าที่ 497 หมาผ้าป่าวารขนสัตว์เอาชนใกล้บางอน. เป็นทุกข์ภูมินกผู้ทรงอย่างนั้น. [๓๓๓] จะหมอเอาถนใกล้บางใน ควรอยู่. สมณก็ปลก ได้กล่าวไว้แล้วในรถกาถาแห่งกษัต๓น. หลายบทว่า น ภิกขุว อตุโม อตุโม ตีวามว่า เป็น อุตลังก์แยกภิกษุต้องคาถาเท่านั้น. แม้เมื่อภิกขุต่อวะอะอื่นอย่างใด อย่างหนึ่ง มีหญูกและนี่เป็นตันดีกาม ยิ่งทุกข์เช่นนั้นให้เกิดขึ้นก็ตาม เป็นทุกข์. แต่อมิเป็นอาบัติแก่ภิกษุภอก โโลหิตหรืออต่อวะเพราะถูกง หรืออ่านกัดเป็นตันดีกาม เพราะปัจจัยคืออาพระอย่างอื่นกาม. [ว่าด้วยยาตร] สามบทว่า จุนทุนคุณู อุปปุนา โหติ มีความว่า ปุ่มไม้ เ็นนึ่งของกินดีขึ้นแล้ว. ได้ยินว่า ราชเศรษฐีนี้ ให้ ง่ายทั้งเนินน้ำและได้แล้ว เล่นในแม่ง่านกตา. ปุ่มไม้จันทน์อันกระแสแห่งแม่ง่านนี้พอดอลอยติต ที่ง่าย. บูรพัทหลายของเศรษฐีนี้ ได้บ่ามปุมไม้วันนี้มาถึง ปุ่มไม้บันทันเป็นของเกิดขึ้น ด้วยประกาศนะนี้. อิทธิปฏิหาริย์ คือการแผลง พระผูมพระภาคทรงห้ามแล้ว ในบทว่า อิทธิปฏิหาริย์ นี้. ส่วนกฤทธิ์ที่สำเร็จด้วยอำนาจอธิษฐาน พึงทราบว่า ไม่ได้รงห้าม. วิจัยในคำว่า น ภิกขุว โอสถวเมีย ปุตโต เป็นต้น พิทารบดังนี้:-