จุดสมดุลปลาสากา อรรถถกพระวินัย จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 90
หน้าที่ 90 / 270

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงข้อควรปฏิบัติและหลักเกณฑ์ในการใช้ภาชนะในวัดตามพระวินัย เช่น ขนาดและวัสดุของภาชนะที่ควรใช้ ไม่ควรใช้วัสดุที่ถือว่าไม่เหมาะสมในวัด และยังมีการอ้างอิงถึงคำสอนและการวินิจฉัยที่เกี่ยวข้องกับการทำบาตรและการใช้ภาชนะทั้งที่เป็นของสงฆ์และของตัวบุคคล เช่น การใช้บาตรที่ทำด้วยทองแดงและทองขาว เช่นเดียวกับการจัดวางบนเชิงไม้และมาตรที่ควรทำให้ถูกต้องตามหลักวินัย

หัวข้อประเด็น

-ภาชนะในวัด
-พระวินัย
-การใช้บาตร
-การจัดการภาชนะ
-การรักษามาตรฐานในวัด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดสมดุลปลาสากา อรรถถกพระวินัย อุจวรรรรค วรรณะ - หน้า ที่ 498 ก็กล่าวว่าคุณสั่งทำกับข้าวใส่ในภาชนะมีขนาดเป็นต้น น้อมเข้าไปถวายในโรงครัว ไม่ควรแม้เพื่อจะถูกต้อง องค์ภาชนะหลาย มีเป็นดัง ที่ทำด้วยแก้วผลิ ทำ ด้วยกระจกและทำด้วยสำริดเป็นต้น ย่อมไม่ควร แต่มิใช่เป็นของ ส่วนตัวเท่านั้น ใช่เป็นของสงฆ์ หรือเป็นคิววิติค(คือ เป็นของ คุณสัก) ควรอยู่ บาตร แม่เป็นการแห่งทองแดง ก็ไม่ควร ส่วนภาชนะควร คำทั้งปวงที่ว่ามี ๆ ท่านกล่าวไว้ในกุมารที ส่วนบาตรที่แล้วด้วยมีบ่าวแม่อันเป็นต้น พระผู้พระภาค ตรัสในบทว่า มณีโมย นี้ [๒๗๓] บาตรแม่ว่านแล้วด้วยทองขาว ท่านรวมเข้าในบทว่า กิมโย นี้ กล่าวว่า "เพื่อคืน" นี้ พระผู้พระภาคตรัสเพื่อประโยชน์แก่การ ทำให้บาง บังเถียนปกติว่า ได้แก่ บังเถียนที่จักเป็นในมนตร บทว่า อาวกุตตวา ได้แก่ กระทบกันและกัน วินิจฉัยในคำว่า ปฏุตตร ก นี้ พึงรางดังนี้ :- ในกฐินก็กล่าวว่า บนเชิงมาตรที่เนื่องกับพื้น นี้ ซึ่งทำด้วยแกวาดวัลย์ และหวายเป็นต้น ควรลาวช้อน ๆ กันได้ ๓ บาตร บนเชิงไม้ ควร วางช้อนกันได้ ๒ บาตร ส่วนในมหาวรรถกถากล่าวว่า บนเชิงมาตรที่เนื่องกับพื้น ไม่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More