ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดอกสมุนไพรต่าง ๆ อรรถถกพระวินัย อุตวรร วรรณา - หน้าที่ 529
[ว่าด้วยบริกรรมพึ่ง]
บทว่า อึดกาสิ ได้แก่ ยางไม้หรือยางผสม.
บทว่า ปิฐุรมทุท ได้แก่ แป้งเปียก.
บทว่า คุณทมกุตติ ได้แก่ คันเหยิวปลาร่า.
บทว่า สาลปูฏิ ได้แก่ แป้งเมล็ดพรรณผักกาด.
บทว่า ลิตตุตตลา ได้แก่ ผีเสื้อหลาว.
สองบทว่า องอุตสนุ โหติ มีความว่า เป็นหยด ๆ ติดอยู่
บทว่า ปอดจุทธิ ได้แก่ เช็ด.
บทว่า ลุณทมกุตติ ได้แก่ คินเหยี่ยว คือ ขูด ไส้เดือน.
บทว่า คสว ได้แก่ น้ำฝาดแห่งมะเขมป้องและสมอ.
[๒๕] วินิจฉัยในคำว่า น ภูกขา ปฏิภาณจิตติ นี้ มีดังดังนี้:-
รูปสัตว์และบูรณ์อย่างเดียวเท่านั้น อันภิญญาไม่ควรให้หา มีได้ รูปสัตว์จารณา โดยที่สุดแผนรูปไส้เดือน กินญาไม่ควรทำเอง หรือสั่งว่า "ท่านจงทำ" ย่อมไม่ได้แก่แม่สั่งว่า “อุบาสก ท่าน จงทำฝาปะตู." แต่มให้ใช้อื่นเขียนเรื่องทั้งหมดซึ่งน่าเลื่อมใส มีปกรณ์ชาดกและอาสนะตามเป็นต้น หรือซึ่งปฏิสงูด้วยความเบื่อหน่าย ทั้งอ่อนให้ทำองค์ซึ่งมาลาการรมเป็นต้น.
บทว่า อาทกมนุทา มีความว่า เป็นลานอันเดียว คับดังด้วย มนุษย์