ข้อปฏิบัติและอาบัติในพระพุทธศาสนา จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 65
หน้าที่ 65 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นการศึกษาและอธิบายข้อปฏิบัติในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะข้อที่เกี่ยวกับอาบัติ และการใช้คำอธิบายเพื่อแสดงถึงความสำคัญและความถูกต้องในการปฏิบัติในสังคมสงฆ์ ซึ่งเป็นแนวทางในการศึกษาและเข้าใจธรรมะที่เกี่ยวข้อง เนื้อหาได้รับการนำเสนออย่างละเอียดเพื่อเป็นแนวทางสำหรับผู้ที่สนใจในหลักการและข้อปฏิบัติในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเด็กสงฆ์และผู้ที่กำลังฝึกปฏิบัติให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น

หัวข้อประเด็น

- การปฏิบัติในพระพุทธศาสนา
- อาบัติในพระพุทธศาสนา
- วิริยสิกขา
- หน้าที่ของสงฆ์
- ข้อความสำคัญที่เกี่ยวข้อง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดดอกไม้ดินสอหงอกอรรถถพรวันอุจจรรา - หน้า 473 เบื้องหน้าแต่นั้น ทรงตั้งสีเพื่อทำวิริยสิกขาให้เป็นตัวอย่าง แสดงข้อปฏิบัติในคำว่า "สิ่งแล้วอุปสมบทใหม่" เป็นต้น. บรรดาบทเหล่านั้น ในบทว่า "ต้องอาบัติสงฆามิสมาน" เป็นต้น มีความว่า กำหนดนับได้ด้วยอำนาจกำหนดอาบัติ และไม่ได้ปิดไว้. สองบทว่า ปจิมสมุท อปฏิภูวนะ เป็นคำอธิบายว่า คองอาบัตินี้คงเป็นอันเดียวกัน แต่เพราะปิดไว้ในภายหลัง ท่านจึงกล่าวว่า "ในกองอาบัติซึ่งมีในภายหลัง" (๒๒) ถึงในคำว่า ปริสมมิ นี้ ก็มีนัยเหมือนกัน. คำว่า วดฺติภ สุม ฺนิาน นี้ เป็นคำมักเรียกอาบัติหลายที่เป็นสภาวะและที่เป็นวิสภาวะกันนั่นเอง. เบื้องหน้าแต่นั้น ตรัสว่า ทว ภิกฺขุ เป็นต้น เพื่อแสดงข้อปฏิบัติในภายหลัง. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า มิดฺสกฺ เป็นแก่ สงฺมาทิสด ที่เจือ ด้วยสุกฺกายติ มีอุตลิฉัยเป็นต้น. บทว่า สุกฺกติ ได้แก่ สงฺมาทิสด เว้นกองอุปัติเสียทั้งนั้น. เบื้องหน้าแต่นั้น ตรัสว่า อิฐ ป น ภิกฺขุ ภิญฺญ สมนฤฺทูลา สงฺกทิสดา เป็นต้น เพื่อแสดงข้อที่อาบัติแล่านไม่พ้องกันและ พ้องกัน. บทใด ๆ ที่ชื่อว่า ไม่ชัดเจน โดยพยัญชนะ หรือโดยอธิบาย ย่อม ไม่มีในคำนัน...
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More