จุดดื่มสมดุลในสาทิกา : หน้า 145/270

ประโยค - จุดดื่มสมดุลในสาทิกา อรรถถวาคพระวันอุดรภรรวรรณ - หน้า ที่ 553 แก่กับคำส่อเสียดและคำหยาบ ต้องนึกถึงศีลาฯ วัน อย่าให้ อารักขามมุ่งฐาน 4 เสื่อมคลาย จงเป็นผู้มักด้วยสมาธิ "พิษบรรธรรมเนียมถือไม่สีฟัน พิงบอวัตถ์อันราชฯ เมื่อกล่าวไว้พระเจดีย์หรือดันโพธิ์ เมื่อกล่าวบูชาด้วยของหอม และมาลัยก็ดี เมื่อกล่าวเอาบตรเข้าลกกิฏ ไม่ควรบอก พิษบรรธรรมเนียมเที่ยวบินทบา [๒๓]๕ อย่ากล่าวคำพาดพิง ถึงปัจจัย หรือถ้อยคำไม่ถูกส่วนกัน กับชนทั้งหลายภายในบ้าน พิษบอกนิยบายกามาแต่เห็นนานนี้บ้างว่า "ต้องเป็นผู้ระวัง อินทรีย์, ต้องบำเพ็ญขันธ์วัตรและเสยวัตร" อะนี้แหละ องค์มิ ในวันเข้าพรรษาหลัง และเมื่อประกาศเวลามาประชุมกัน แล้ว ใคร ๆ นำพ่ายาว ๑๒ คงมาวายเป็นผู้นำจําพรรษา ถ้าว่า ภิญญอุคันดูคละเป็นสงฆ์เถอะ พิงถวายเก่า ถ้าเป็นนวะ ภิกษุผู้ได้รับสมณิ พิงเรียนพระสงฆเถอะว่า "ท่านผู้เจริญ ถ้าท่านต้องการ, ท่านลงสะส่วนที่ ๑ เสีย ถือเอาผ้านี้"; ไม่พิษให้ท่านผูไม่อมหสละ ก็ว่าก็ด ท่านยอมสะส่วนให้ถืออ่อนก่อนแล้วถือเอาอะไร, พิง สับเปลี่ยนกัน จำดีกแต่พระเถรที่จะ ๒ ไปโดยอุบายนี้ แล้วให้แก่ อาคันดูในที่ซึ่งถึงเข้า หากว่า ภิกษุทั้งหลายผู้เจริญก่อน ได้ผ้า ๒ ผืน หรือ ๓ ผืน หรือ ๔ ผืน, พิงให้อวยสะผ้าที่ไปแล้วว่า โดยอุบายนี้ แล้วจึงให้แก่อาคันดูอันดู จนกว่าจะเท่ากัน