การปลอบบริหารในพระพุทธศาสนา จตุตถสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย จลุวรรค วรรณา หน้า 257
หน้าที่ 257 / 270

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการบริหารจัดการและบริการในพระพุทธศาสนา ผ่านประเด็นของสรรรมีทั้ง 5 โดยเฉพาะการอ้างอิงถึงพระอุปชฌาย์และพระอาจารย์ การให้บริการจะต้องเป็นของสงฆ์เท่านั้น การมองเห็นนิมิตของบุรุษ และความสำคัญของการคืนกลับให้กับพระสังฆ์ โดยที่การทำกาลกิจนั้นควรต้องกระทำภายในบริบทของความกุศล.

หัวข้อประเด็น

- บริการและบูชาในพระพุทธศาสนา
- สรรรมีทั้ง 5
- บทบาทของพระสงฆ์
- การให้บริการเฉพาะในสงฆ์
- นิมิตและการมองเห็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - จุดดุลสมดุลปาลาทิกา อรรถถกพระวันซิน อุดงรร วรรคา - หน้าที่ 665 [ว่าด้วยการปลอบบริหาร] ในข้อว่า ภูกูนี เจ ภูกุนวา กลา โกโรนุต เป็นอาทิ มี วิจัยฉันออกพระบารมี จัดต่อไปนี้ :- [๔๕๕๒] ถ้าว่า ในสรรรมีทั้ง ๕ ผู้ใดผู้หนึ่ง เมื่อจะทำ กาลกิจอ้างอิงว่า "โดยสมัยที่ข้าพเจ้าล่วงไป บริการของข้าพเจ้า จงเป็นของพระอุปชฌาย์," หรือว่า "จงเป็นของพระอาจารย์," หรือ ว่า "จงเป็นของสังฆาราม," หรือว่า "จงเป็นของอังควาสก," หรือว่า "จงเป็นของมารดา," หรือว่า "จงเป็นของใคร ๆ อื่น" บริการของผู้นั้น ไม่เป็นของชนเหล่านั้น จงเป็นของสงฆ์เท่านั้น เพราะว่าการให้โดยกาลที่ล่วงไป (แห่งตน) ของสรรรมีทั้ง ๕ ย่อมใช่ไม่ได้ ของพวกกุศลล์ ใช้ได้. ภิกษ teknolojขารในสำนักงานของภูกูนี บริการของเธ อ่อม เป็นของภิญญ์ทั้งหลายเท่านั้น ภูกูนีทำกาลกิจอในสำนักงานของภิญญ์ บริบริการของเธอ อ่อมเป็นของภิญญ์ทั้งหลายเท่านั้น. บทว่า ปฏานมูลิ มีความว่า เป็นภิญญ์ของนักบวช ในกาล ก่อน คือ ในครั้งเป็นกุศลฺ. บทว่า ปุริสพุทธนี มีความว่า นิมิตของบูรษจะเป็น อวะระที่ปิดกั้นตาม มิได้ปิดกั้นตาม คือ จะเป็นของที่ส่งใร กำบังตีตาม มิได้กำบังตีตาม ถ้ากำบู ก็เพ่งความคิดให้เกิดขึ้นว่า "นิมิตของบูรษอยู่ที่นี่" ต้องทุกญ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More