ประโยค - จุดดงสมบัติป่าสิมา : หน้า 183/270

ประโยค - จุดดงสมบัติป่าสิมา ถวถอดพระวินัย จุลวรรค วรรณา - หน้า 591 ลำดับอ่อนถึงอย่างนี้" แล้วพงให้ถือเอาด้วยอำนาจแห่งลำดับนั้นแล. หากว่า เขากว่าฯว่า "ท่านจงให้บรรทัดที่อธิษฐานสงฆ์" ดังนี้ เมื่ออธิษฐานพระภิกษุเทสซังไม่ทันสั่งให้ก้อ ก็อธิษฐานตรงของภิกษุ รูปใดรูปหนึ่งบรรจุเต็มนาม­า. แม้อธิษฐานที่เขาบนามแล้วพึงให้ถือเอา ตามลำดับเหมือนกัน. ชนผู้หนึ่ง ซึ่งเขาใช่ว่า "ท่านจงนำมาตรเจาะจงสงฆ์มา" ดังนี้ กล่าวว่า "ท่านเจ้าข้า ท่านจงนับมาตรในหนึ่ง เราจักนำ นิมนต์ตามถ้วยถวาย" 【๒๐๔】 ถ้านั้น ภิกษุหลายทราบว่า "ผู้นั้นมาจากเรือนอุเทสดา" จึงถามว่า "ท่านมาจากเรือนในนั้นมิใช่ หรือ" จึงตอบว่า "ถูกแล้ว ท่านผู้เจริญ ไม่ใช่มันตนดก เป็น อุเทสดา," พึงให้ถือเอาตามลำดับ. ฝ่ายนัยใด ซึ่งสั่งว่า "จงนำมาตรลูกหนึ่งมา" จึงถามว่า "จะนำมาตรอะไรมา" ได้รับตอบว่า "จงนำมาตามชอบใจของท่าน" ดังนี้ แล้วมา; ชนนี้ ชื่อ วิสัษฐุฎ (คือฤทธิ์เขายอมตามใจ) เขาต้องการมาตรเฉพาะสงฆ์ หรือมาตรตามลำดับ หรือมาตรส่วนตัว บุคคล อัญใด พึงให้ตรัสนั้นแก่ไป. ผู้หนึ่งเป็นคนไม่โลภ ซึ่งเขาใช่ว่า "จงนำมาตรเฉพาะ สงฆ์มา" ดังนี้ ไม่เข้าใจคำพูด จึงขึ้นนั่งอยู่ ภิกษุไม่ควรถามเขาว่า "ท่านมาทาใคร" หรือว่า "ท่านจึงนำมาตรของใครไป" เพราะ ว่า เขาถูกถามอย่างนั้นแล้ว จึงพิพากษาตอบเดียวคำว่า "มาหาท่าน" หรือว่า "จำนำมาตรของท่านไป" เพราะเหตุที่กล่าวนี้ ภิกษุ