การดูแลและใช้เครื่องกรองในพระวินัย : หน้า 97/270

ประโยค - จุดดูลสมดุลปลาสากิลา อรรถถกพระวินัย อรุวรรณ วรรณา - หน้าที่ 505 พื้นที่ให้สูง. หลายบวกว่า โอคุมเพตวาม อูลลิตาตวลิตตา กาญจ มีความว่า เราขออนุญาตให้กูรู้ร้องสงสัยเสียแล้วทรงแสงให้ทับ โบกทั้งบังในและบ้างนอกด้วยดินเหนียว. บทว่า โคมสิกาย มีความว่า เราขออนุญาตให้กูใส่ไม้ไผ่หรือไม้จริงไว้ข้างในแล้วมัวแต่ดินกับไม่นั้น. บทว่า พูนบรรชุ ได้แก่ เชือกสำหรับมัดเมล็ดที่ว้นแล้ว อย่างนั้น. [ว่าด้วยเครื่องกรอง] ผ้ากรองที่ผูดกับไม้ 3 อัน ชื่อว่า ระเวาะสำหรับรอง. ข้อว่า โยน น ทายโย มีความว่า ภิกขุใดไม่ให้ข้ารองแก่ ภิกขุผู้นั้นก็เหมือนกัน เป็นอาบัติเกี่ยวกันแท้. ฝ่ายอีกบก ไฉ เมื่อผ้ากรองในมือของตนมีอยู่ แต่งยิ้ม ไม่อยากให้กูอย่างให้แก่ก็ย่อม. บทว่า ทกุททปริสสวนา มีความว่า พึงผูกกับไม้ที่ทำ ดึงแม่นบัติในบาน ซึ่งผูกติดบน ๆ อา แล้วนำลงตรงกลางไม้ ดึงเครื่องรองต่างของพวกชาวอ้อม. น้ำมันเต็มทั้ง 2 ห้องแล้วอ้อม ไหลออก ภิกขู่หลาย ๔๔๔ ลาดผ้ากรองใกลลงในน้ำแล้วเอาหนือ ตักน้ำ ผักกองนั้น ชื่อ โอตุรึก. จริงอยู่ ภิกษุทั้งหลายผูกผ้าดกกับไม้ 5 อัน ปักหลัก 4 หลัก ลงในน้ำแล้ว ผู้มากรองนั้นติดกับหลักนั้น ให้รองผ้าโดยรอบทั้งหมด