วินิจฉัยการใช้ประโยคและคำสำคัญในบทอรรถบท : หน้า 106/270

ประโยค - จุดดูนมดานลาสักกา อรรถถภพระวัณจุดวรรค วรรคา - หน้าที่ 514 บทว่า กัลปฤกษา ได้แก่ พ่อคาเครื่องสำอิด บทว่า พนุชมุตติ ได้แก่ ปลอดแห่งมีและไม้เท้าเป็นต้น [ว่าด้วยประคดาอ] วินิจฉัยในคำว่า น ภิกขออ อายตนุตธนุ นี้ พึงทราบ ดังนี้ :- ประกวดเอา อันภิกษุผู้ได้คาถอไปอยู่ ตนะลึกได้ในที่ใด พิฆาตในผื้นนั้น คิดว่า "อังคาถออาศนศาลา" ดังนี้ จะไปก็วร. ถึกได้แล้วไมควรเที่ยวบินตามบท ตลอดเวลาที่ยังมีได้ควร ประกวดเอามีสายมาก ชื่อ กลายกุ้ง ประกวดเอาลำห่วงน้ำ ชื่อ เททุกภิกิ. ประกวดเอาที่กําให้มีสัญลักษณกมดตะโพน ชื่อ มรุชฌ. ประกวดเอาที่มรตาวงงั่งสังวล ชื่อ มฤฑวิณ. จริงอยู่ ประกวดเอาเช่นนี้ แม้นชนิดเดียวก็ไม่ควร ไม่จำต้องกล่าว ถึงมากชนิด. วินิจฉัยในคำว่า ปฏุฏิภกุฏิ อุทยานุตธนุ นี้ พึงทราบดังนี้ :- ประกวดแผ่นที่ทอสมปกติ หรือถักเป็นก้างปลา ย่อมควร ประกวดที่เหลือ ต่างโดยประกดช่างเป็นต้น ไม่ควร. ชื้นชื่อว่าประกาศใส่สกุร เป็นของมีรอยตรงกล้ยใส่สกุรและ ฝึกกุฏิ ส่วนประกคเชือกเส้นเดียวและประกคกลอง อนโสมตาม ประกาศใส่สกุร