หลักธรรมในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับการแบ่งปันอาหาร : หน้า 237/270

ประโยค - จุดดุลสมดุลปลาสากา อรถถตาพระวันอูจรรา วรรณะ - หน้าที่ 645 มืออย่างใจ พึงรับข้าวสุขภาพประมาณอย่างนั้น คำว่า "ท่านจงได้กล่าวถึงเท่า ๆ กัน" นี้ อันพระเถระพึงกล่าว ในแนบใสเป็นอย่างเดียวหามิได้ แม้ในข้าวสุก ก็พิณกล่าว กับบรรดาเสริมเมียนไลเป็นต้น สิ่งใดน้อย สิ่งนั้นสมควรแก่ ภิกษุรูปเดียว หรือ 2 รูป เมื่อพระเถระกล่าวว่า "ท่านจงให้หัวถึง เท่า ๆ กันแก่ภิกษุทั้งปวง" ความลำบากย่อมมีแก่พวกชาวบ้าน เพราะฉะนั้น ของเช่นนั้น พึงรับครั้งเดียวหรือ 2 ครั้งแล้ว ที่เหลือ ไม่ควรรับ คำว่า น ตาว เถรน ภูจิตพุทธ์ นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสหมาย เอาโรงเส็งที่มีภิกษุอุฏฐานายจำไว้ (และ) โรงเส็งที่ชนทั้งหลาย เป็นผู้ประสงค์จะให้อาหารถึงแก่ภิกษุทั่วกันแล้วไหว้ ส่วนโรงเส็งใด เป็นโรงใหญ่ คือ ในโรงเส็งใด ภิกษุทั้งหลาย ฉันอยู่ในประเทศนึง ทายกถวายในประเทศนึง ในโรงเส็งนั้น พิณฉันตามสบาย คำว่า น ตาว เถรน อกุ นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสหมายเอา น้ำล้างมือ ฝ่ายภิกษุผู้มีความกระหย่อในระหว่าง หรือผู้มีมิตด้วยดด ค พิง ดื่มน้ำ ไม่ผิดล้างมือ ถ้าว่า ชนทั้งหลายกล่าวว่า "นิมนต์ตั้งมาตรและมือดิถท่าน ผู้ดิฐ" หรือภิกษุทั้งหลายกล่าวว่า "ท่านจงรับน้ำเย็น," พระเถระ ควรล้างมือ ด้วยคำว่า นิวตุตนเตน เป็นต้น พระผู้มีพระภาคตรัสแสดงว่า