ประโยค - จุดดึงสมดุลจากกิเลส : หน้า 68/270

Here is the extracted text from the image: ประโยค - จุดดึงสมดุลจากกิเลส อรรถกถาพระวินัย อุดรวรรค วรรค 1 - หน้าที่ 476 สองบทว่า ธรรมมะ วุปสมะ มีความว่า เพราะเหตุที่กรรมวาที- บุคคล ไม่น้อมธรรมวาทีบุคคลให้ลงแสดงธรรมมันเอง โดยยมีกว่า "นี้เป็นธรรม" เป็นต้น อรรถธานิงชื่อว่า ธัมมะธรรม. [สติวิมัย] ในคำว่า ปญฺญามินิ ภิกฺขุธ ธมฺมิกา สตฺวีณฺยา ทนานิ นี้ การให้มี ๕ อย่างนี้ คือ ให้แก่ภิษฺฐีรุกฺข์ไม่มอาปิติ ๑ ให้แก่ ภิษฺฐีถูกโยน ๑ ให้แก่ภิษฺฐีฉง ๑ สงเคราะห์ ๑ สงเคราะห์พร้อมพรั่งกัน ตามธรรมให้ ๑. ในคำว่า ปญฺญามินิ ภิกฺขุวา เป็นต้นนี้ มีอธิบายดังนี้ "อัน การให้สติวิเวียน ๕ นี้ ภิกฺขุย่อมได้ด้วยอำนาจองค์ ๕ หาภมิได้, เพราะ- ฉะนัน์ ฉันนั้นจึงเป็นกัดสถานาทั้นนั้น. แต่การให้สติวิเวียนประกอบด้วย องค์ ๕ จึงชอบธรรม." [๒๒๗] ก็แล บรรดาบทเหล่านั้น พึงทราบดังนี้:- บทว่า อนุวฏฺฐิ ได้แก่ โจทก, บทที่เหลือดังนั้น. องค์ สติวิเวียนนี้ พึงให้แก่พระอีณาสพนั้น, ไม่พึงให้แก่ญาติ- อัน โดยที่สุดเป็นพระอนาคามี. สติวิเวียนนั้นแล พึงให้แก่พระจีณาสพซึ่งถูกภิษฺฐีรุกฺข์อันโจทก์เท่านั้น ไม่พึงให้แก่พระจีณาสพผู้นุ่งโจทก์. กิเลน ครับนี้อธิบายว่านั้นอันสงฆ์ให้ฉันแล้ว ด้วยคำอทานโจทย์อม ไม่บัง แม้บุคคลผู้นโจทก์ ย่อมถึงความเป็นผู้อภิณฑูทธ์หลายพึง