การทำความสะอาดฐานที่ทางศาสนา : หน้า 241/270

ประโยค - จุดติดต่อปะกฏาน สากักา อรรถถกพระวินัย อุตรรวา วรรนา - หน้าที่ 649 ไม่ผม , แต่ไม่เป็นอาบัติแก่อนกู้ผูไม่ถือไม้ชำระเข้าไป. คำว่า น อาจมาสรรเสร นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสหมายเอฐาน ที่ว่างไปกัลยารังง. จริงอยู่ ภูก่ออื่น ๆ ย่อมมาทำฐานนั้น, เพราะฉะนั้น จึงไม่ควรเหลือน้ำไว้ ส่วนฐานใด เป็นสถานที่ทำไว้ในเอกเทในวัด แม่เป็นของสงฆ์ เพื่อจะต้องการจะไปล้างเป็นนิบต หรือเป็นฐานส่วนตัว บุคคล, ในฐานนั้น จะเหลือน้ำไว้บนชะคือก็ได้. แม้กัญญันญายก เข้าไปบ่อย ๆ จะเหลือใว้ควรเหมือนกัน. บทว่า อุตตะ ได้แก่ เป็นอธิบายว่า "ภายนอกเป็นอุจจาะ." บทว่า โภจีทูพา ได้แก่ พึ่งนำมาล้าง. น้ำมี ภาชนะไม่มี, เป็นอันช่อว่าไม่มี, ภาชนะมี น้ำไม่มี, แน่นอน ก็อธิบายไม่มี, เมื่อ ไม่มีทั้ง 2 อย่าง เป็นไม่มีแก่. พึงเช็ดด้วยไม้ หรืด้วยของบางอย่าง แล้วจึงไป. คำที่เหลือทุกสถาน ดีทั้งนั้น จะนี้แหล. วัตถักับรถ วรรคณา ขบ.