การส่งคำมาตรในสิมา : หน้า 101/270

ประโยค - จุดดุลสมดุลปาลาสิกา อรรถวรรค วรรณา - หน้าที่ 509 การที่ส่งคำมาตรในภายในสิมา หรือไปสู่ภายนอกสิมา คำว่ามาสในที่ทั้งหลายแม่มันเป็นต้น แก่อุบาสกผู้ประกอบแม่ด้วยองค์ อันหนึ่ง ๆ ย่อมควรทั้งนั้น. ก็แล้ว เมื่ออุบาสิกว่าสมวาแล้วอย่างนั้น ไทยธรรมไร ๆ ในเรือนของอุบาสกนัน อันภิญญ์ทั้งหลายไม่รับ. พึงส่งข่าวไปในวัดแม่เหล่านั้นว่า "ท่านทั้งหลายอย่ารับภิญญาในเรือนของอุบาสโน่น" ก็ใช้การที่จะหมายมาตร ต้องให้อุบาสนันละหัดบาศแล้ว หมายบาศด้วยฤทธิ์ฤทธีกรรม. [เรื่องไพร่ราชกุมาร] สองบทว่า ปรุกิติวา ได้แก่ จัดไว้โดยความเป็นยอด. บทว่า สำเร็จ มีความว่า ผ้าทั้งหลายอันท่านงามเสีย. บทว่า เจฟปฏิญญา ได้แก่ เครื่องปลาด คือผ้า. ได้ยินว่า โพรธิราชกุมารนั้น ปลาดแล้วด้วยความมุ่งหมายนี้ว่า "ถ้าว่า เราจักได้บุญ พระผู้พระภาคจันทร์หินผนังของเราใส่ขาวของเรา." จึงอยู่ โพรธิราชกุมารนั้น ไม่สมควรได้บุญ เพราะเหตุนี้ พระผู้พระภาคจึงไม่ทรง เห็น. หากว่า พระองค์พึงทรงเหยียบไว้อร์, ภายหลังเมื่ออุบาสมิ ได้บุญ จะพิสูจน์อธิญา "พระผู้พระภาคนี้มิใช่พระพุทธญา" นี่เป็นเหตุในการที่พระผู้พระภาคไม่ทรงเหยียบก่อน. ฝ่ายอภิญญาทั้งหลายล่าว่า เธอเหล่าใด ไม่รู้อยู๋ พึงเหยียบ. เธอ