วรรณกรรมพระพุทธศาสนาและการบูชา : หน้า 213/270

ประโยค - จุดดุมสมณาและสาทิภา อรรถถาวะพระวินีย องฅวรรค วรรคา - หน้า 621 ผู้บรรลุปฏิสัทภิภา ในดิสสมาวิเวียและจิตตลบรรพเป็นต้น (เคย) รับแล้ว อย่างที่เป็นภาคันธิกะแม่สั่งอัปปิทานุปชัยฏิความสามารถฉันได้ ส่วนด้านที่ทายกาถวายอย่างนี้ว่า “ข้าพเจ้าอายแก่กะกอง ๙ รูป, ข้าพเจ้า ถอดยกแก้กษัต" ฯูป" คงนี้ ข้ออัญฤทธิ์กัต และข้ออัญฤทธิ์ อัญฤทธิ์กัตและอัญฤทธิ์แม้นนั้น ที่ทายกาถวายออกชื่ออัญฤทธิ์ ควรแก่ ภิกษุผู้อื่นเป็นปกปิดคำรตง. [๒๒๒] ภักทที่ทายกหมายบาตรไว้ ด้วยขนมมีรสอร่อยยิ่ง มี เครื่องปรุงมากแล้วถวาย ชื่อ คูภัตต์ ภัณฑ์ องี้ นี้มีค้อนอย่าง ลาลกภัตเหมือนกัน. แม่กุอืนอีก ที่ชื่อ คูภัตต์ ก็ยังมี (คือ) คนทั้งหลาย บางพวกในโลกนี้ ให้ทำการฟังธรรมเป็นการใหญ่ และการบูชาใน สำนักแล้วกล่าวว่า “พวกข้าพเจ้าไม่สามารถถวายพระสงฆ์ทั้งสิ้นได้, ภิกษุ ๒-๓ ร่อ จรับภิกษาบของพวกข้าพเจ้า’ ดังนี้, แล้วถวาย น้ำนำ- อ่องบ เพื่อทราบจำนวนภิกษุ, คูภัตต์นี้ ย่อมควรแม้ก็บี้กุทั้งหลาย ผู้อื่นเป็นภาคติก็อง. จิวที่ควรแจก ข้าพเจ้าได้กล่าวแล้วในจริวัฒนะ ส่วนเสนาะนะ ที่ควรแจก และบิณฑบาตที่ควรแจก ข้าพเจ้าได้กล่าวในเสนานักขณะนี้ ด้วยประกาศนี้. [คิลานปัจจัยที่ควรแจก] ส่วนคิลานปัจจัยที่ควรแจก พึงทราบอย่างนี้:- บรรดาเสชิมเนยใสเป็นต้น พระราชาหรือราชมาหอมหาดย์ ส่ง