จุดดุลสมดุลตามคำในพระวินัย : หน้า 71/270

ประโยค - จุดดุลสมดุลตามคำ อรรถถกรพระวินัย อุตวรรค วรรคา - หน้า18 479 ผู้เป็นไปก่อนอวตาทะ คือ ผู้เป็นไปกับวิถีการโจทย์ เหตุ ๑ อย่างด้วยอำนาจองค์ ๑ เหล่านี้ และความกระทำ ๒ นี้ คือการที่ส่งมำ ๑ การที่ส่งมิหวมพร่ำเรียกทำโดยธรรม รวมเป็น ความกระทำแห่งติสสาปิยกิจกรรม และ ด้วยประกะนี้ คำที่เหลือใน ติสสาปิยะกิจกรรมนี้ มีนัยดังกล่าวแล้วในติสชนีกรรมเป็นต้นนั้นแล ส่วนเนื้อความเฉพาะคำในบทว่า ตัสส ปติยลกิจกรรม นี้ พึง ทราบดังนี้ จริงอยู่ กรรมนี้ท่านเรียกว่า ตัสสาปิยกิจกรรม เพราะ ความเป็นกรรมที่ส่งยังทำแก่บุคคลผู้เลวทราม โดยความเป็นคน บาปหนา [ดินวัตถาการะ] สองบทว่า กคุทธาย วาทตาย มีความว่า อธิกรณ์นั้นพึงเป็น ไปเพื่อความหยาบช้า และเพื่อความร้ายกาจ บทว่า เภทย มีความว่า เพื่อความแตกแห่งสุข ข้อว่า สพุเทพว เอกชุมิ มีความว่า ไม่มิ้งนำ้นะของใคร ฯ มา แมภิภูอาฏพรีงนำามาประชุมโดยความเป็นหมู่เดียวกันในที่ ประชุมอันนั้นเทียว ในคำว่า ตินดวตุวากา เทูน ตลกนำยว นี้ กรรมนี้ท่านเรียกว่ ติดนวัตถาการะ ก็เพราะเป็นกรรมคล้ายกลบไว้ด้วยหมู่ 【๒๕๕】 เหมือนอย่างว่า คฤหาสน์อันบุคคลเกี่ยวข้องอยู่ ย่อม เบียดเบียนโดยความเป็นของมีกลิ่นเหม็น แต่เมื่อคฤหาสน์นั้น อัน