พระวินัยและการประกอบธรรมในอุตรรวา : หน้า 55/270

ประโยค - จุดดุลสมดุลปาตา อรรถถาคพระวินัย อุตรรวา วรรนา - หน้าที่ 463 คำนี้พระผู้มีพระภาคได้ตรัสไว้ว่า "ภูกฤษู่ว่ามคุรงธรรม พิงประพฤติ ปิญมนัติในอุกโศงมั." ที่ปิญมนัติ มันนั่น อันนางภิญญูี่ทั้งหลาย พิงชำระสิ่งของตน ให้หมดแล้วให้วาหรสิมา หรือเมื่อไม่อาจชำระสิ่งของของแมวด พิงให้ประชุมคณะอุตรรวา โดยกำหนดอย่างต่ำที่สุดแล้วให้ในข้อนสัมมา ก็ได้. ถ้ามีอัตตัวเดียว พิงแต่ธรรมวาจาประกอบด้วยอำนาจอัตติ ตัวเดียว, ถ้ามีอัตติ ๒ ตัว หรือ ๓ ตัว หรือมากมาย มิก็ดูเดียว หรือ ต่าง ๆ วัดกุนิ พิงถือเอาวัตถุ โคตร นาม และอาบัติที่ตน ปรารถนา แต่งรรมวาจาประกอบด้วยอำนาจแห่งอาบัติเหล่านั้น ๆ. อาทฤหงที่พอเป็นทาง ด้วยอำนาจอัตติเดียว ในปิญมนันดับนั้น ดังนี้:- นางภิญญูี่ผู้ต้อง (อาบัติ) แล้วนั้น พิงเข้าไปภิกขุณิสงส์ ทำอุตราสงค์เวียนบ้างนั่ง ไว้ท่านานภิญญูี่ทั้งหลายผู้อาว่า นังกระโหย่งประคองอัญชลีกล่าวอย่างนี้ว่า อะ ระอย เอก อุตติ- อาบัติ คามนุตร์, สหธ ออยู สุภู เอศสา อาบัตติยา คามนุตรี ยปาญ มติ ครั้นให้ของ ๓ ครั้งนู้นแล้ว นางภิญญูี่ผู้ลดาสามารถ พิงประกาศให้สงิทราบว่า "ข้าแต่ แมก้า ของสงฆ์น้องฟังพ่งเจ้า [๑๐๔] นางภิญญูี่ชื่อรู้นี้ ต้อง อาบัติด้วย ชื่ออันตรา, เธอขอปิญมนัตต่อสงส์ เพื่ออาบัติ ๑ ชื่ออันตรา ถ้ามความพร้อมพรั่งของสงส์ถึงที่แล้ว, สงส์พึง