ธรรมสังคาฎาและความรู้ในพระพุทธศาสนา : หน้า 126/270

ประโยค - จุดดูลสมต์ปลาสิกา อรรถวรรณ วรมณี - หน้าที่ 534 มีมิควนและส่วนเป็นต้น ลงมือทำเอง ความรู้ว่า เป็นอันทำแล้ว หรือไม่เป็นอันทำ.." [ว่าด้วยการจับของสนานะ] [๒๑] หลายทว่า ปัญญาโว ปัญญาโต คณุวา มีความว่า ได้ยินว่า พระเถระมัวปรนฉนิพิจารณ์อยู่ มัวช่วยอธิษฐานผู้แก่ผู้เฒ่า อยู่ จึงมาข้างหลังภิกษุทั้งปวง. ข้อสันนิษฐานของท่าน. ด้วยเหตุนัน พระธรรมสังคาฎากายังกล่าวว่า "ไปล้างหลัง." บทว่า อุณฑลากันต์ ได้แก่ เภอาสน์น. บทวว่า อุดคามิ ได้แก่ ทักษิโณภก. บทว่า อุกปิญฺญุตา ได้แก่ ปินฺฑบทาสำหรับพระสงฆเณร. บทว่า ปิฎกปัถยา ได้แก่ ทำการบริจาคทรัพย์ ๑๘ โภคี่ สร้างไว้ อนาถบุตรกฤดิบดี บริจาคทั้งหมด ๕๔ โภคี ด้วย ประการณะนี้. [ว่าด้วยธรรมเนียมในโรงฉัน] บทว่า วิปปุตโตนฺน มีความว่า กิฏกัลลํฉนอยู่ในที่ใด ที่หนึ่ง ในละแวกบ้านก็มา ในวิหารก็มา ในปึกก็มา เมื่อ การฉันยังไม่เสร็จ ไม่ควรให้ลูก ในละแวกบ้าน ภิกษุผู้นี้หลัง พึงรับภิกษาแล้ว ไปยังที่แห่งภิกษุผู้เป็นสภากัน. ถ้าชาวบ้านหรือ ภิกษุทั้งหลาย นินทว่า "ท่านงเข้าไป," ควรบอกว่า "เมื่อเรา เข้าไป ภิกษุทั้งหลายก็ต้องลูกขึ้น." เธอนั่นกล่าวว่า "ที่ยิ่ง มีนั่น" จึงควรเข้าไป. ถ้าครา ๆ ไม่กล่าวคำอยหนึ่ง พึงไปที่