จุดดีกรีสมดุลปาสาทิยา และอรรถถภาพพระวินัย : หน้า 42/270

ประโยค - จุดดีกรีสมดุลปาสาทิยา อรรถถภาพพระวินัย อุดวรรณ วรรณะ - หน้า 450 ฉมาส, สถุตมาส, อติกรมาส, อติรมาส, อติรอกซมาส, อติรกสมาส, อติริกาอามาสปฏิวณนมั่. เมื่อเติมปี พิ้งแต่งค่าลวดประกอบว่า เอกล้าวฉรปฏิวณนนั่. เมื่อหน้าหันนั้น พิ้งแต่งค่าลำหรับสวดประกอบอย่างนี้ว่า "อติรอกเอกล้ววุร, ทวิววิวร, อติรากวิววร, ติสววร, อติรากล้ววุร, จิตล้ววุร, อติรากล้วนวุร, จิตล้ววุร, อติราปล้วนวุรฉรปฏิวณนั่," ดังนี้ จนถึงว่า สถูวสิวร, อติรากสุววววรปฏิวณนั่ หรือแม้งก่อนนั้น. และอั้บเป็นอาบัติ ๒-๓ ตัว หรืออึ่งกว่านั้น พิ้งกล่าวว่า ทุกอาบุตโต, คิดโล อาบุตโต, เหมือนที่ได้กล่าวไว้ในที่นี้ว่า เอกอา ปุตติ จะนั้น. แต่ที่เกินกว่านั้น จะเป็นร้อยหนึ่ง หรือพันหนึ่ง ก็ตาม สมควรกล่าวว่า สุมพุลลา. แม่ในอาบัติที่มีวัตถุต่าง ๆ กัน พิ้งแต่งค่าประกอบด้วย อำานาจแห่งจำนวณอย่างนี้ว่า :- อุท ภนฺเต สุมพุลลา สุมาทีเสสา อาปุตโตโย อาปุตโตโย, อาโป วิสิฏสา เอก กาโยสริส คี เอา ทุฏฐสูล วิจ เอา อุตตามปริวิริยะ เอก สุนวิริยะ เอากปูจานุโย หรือด้วย อำานาจแห่งการระบุตัวอย่างว่า :- อุท ภนฺเต สุมพุลลา สุมาทิเสสา อาปุตโตโย อาปุตโตโย นานาวตุกโย เอกาปปฏิญาณโย [๑๐๔] หรือด้วยอำนาจแห่ง