อาบัติตามพระวินัย : หน้า 32/270

ประโยค - จุดสุดสมดับปลาสก้า อรรถกรมพระวินัย อุณวรรษ วรรณา - หน้าที่ 440 ตัวเดียว พึ่งให้ตามนี้ทีกล่าวแล้วในปฏิฉันมานี้แลง ถ้าต้องอาบัติ 2 ตัว หรือ 3 ตัว หรือยิ่งกว่านั้น คำว่า เอก อาณุตติ อันทานคาถาแล้วว่าใครกล่าวในตีลานดังกล่าว คำว่า ทุตุ อาณุตโต ติสุโล อนุตโต ยังกล่าวว่ามันนั้น แต่ที่ยิ่งกว่านั้น ถ้ามันเป็นจำนวนร้อย หรือจำนวนพัน พึงกล่าวว่า สมุหพลลา วิธีให้สำหรับอาบัติเหล่านี้ ที่ส่งมะพิ้งรวมอาบัติแม้วัตถุต่าง ๆ กันให้ ขึ้นเจ้าภอลในอาวัติให้ราส เมื่อมานำ อันสงค์มีกรรมมาจด้วยอาณาแห่งอานัตให้แล้ว อย่างนั้น (๒๖) มานัตจาริกภูมิพุ่งสมาทนวัตร ตามนี้ที่กล่าว แล้วว่า มานตต สมาทิยม, อุดต สมาทิยม, ดังนี้ นั่นแล ที่ สมาแห่งโรงที่เดียว ในที่สุดแห่งกรรมรวมว่า อเวก ธายถิม. ครั้นสมาทนแล้ว พึงบอกแก่สงในสมาแห่งโรงนี้ที่เดียว และเมื่อจะบอก พึงบอกอย่างนี้ว่า "ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้านั้น อาบัติตัวหนึ่ง ชื่อสัญญเดนกาสกวิสุ ไม่ได้ปิดไว้ ข้าพเจ้านั้น ขอมานัต 6 ราตรีต่อสม เพื่ออาบัติอีกตัว ชื่อสัญญเดนิกา- ลูกกวิสัญญ์ อนไม่ปิดไว้; สงมได้มานัต 6 ราตรี เพื่ออาบัติ ตัวเดียว ชื่อสัญญเดนิกาสกวิสุ อนไม่ได้ปิดได้แก่น้าพเจ้่านั้น ; ข้าพเจ้่นั้นประพฤติมานัตอยู่ ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าบอกให้รู้ ของสง งทรงข้าพเจ้าไว้ว่า 'บอกให้รู้' เทอญ." ก็แล้ว จะอธิบายในความ นี้ บอกด้วยวาอย่างใดอย่างหนึ่ง สมควรเหมือนกัน ครั้นบอก แล้ว ถ้ามีประสงค์จะเก็บ พิงเก็บในท่ามกลางสง์ ตามนี้ที่กล่าว