จุดสุดสมดุลในพระวังยัน อุตวรรค : หน้า 26/270

ประโยค - จุดสุดสมดุลปาถักา อรรถถกพระวังยัน อุตวรรค วรรคา - หน้าที่ 434 ปริวาสิกินฺ (ผู้่อนกว่า) รู้อยู่ นอนที่หลัง เป็นรัตติเทวดาด้วย เป็นทุกข์เพราะวัตถเกนฺแก้ แล้วสำหรับปริวาสิกภูมิแก้ กว่า เป็นเพียงรัตติเทวดา ไม่เป็นทุกข์เพราะวัตถเกนฺแก้ ผู้่อนกว่า ไม่รู้อนฺ ไม่เป็นวัตถเกนฺด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย แต่อื่นปริตเทวดาถ. ถ้า เมื่อปริวาสิกกุญแจผู้่อนอนก่อน [๒๕๒] ผู้แก่กว่ายังนอน และ ผู้อ่อนรู้ ราดีของเธออ่อนขาดด้วย เป็นทุกข์เพราะวัตถเกนฺแก้ เธอด้วย ฝ่ายผู้แก่กว่า เป็นเพียงรัตติเทวดา ไม่เป็นวัตถเกนฺ ถ้า ทั้ง 2 ฝ่ายผู้ไม่หลังไม่ก่อนกัน ผู้แก่กว่าจะเป็นเพียงรัตติเทวดา ฝ่าย ผู้อ่อนเป็นทั้งรัตติเทวดา ทั้งวัตถเกนฺา. ปริวาสิกญฺ 2 รูปมีธรรมเท่ากัน รูปหนึ่งนอนก่อน รูปหนึ่ง รู้อยู่เทียว นอนที่หลัง ราดีของเธอผู้อนหที่หลัง ยอมมตและเป็น ทุกข์เพราะวัตถเกนฺแก้เธอด้วย สำหรับผู้อนก่อน เป็นเพียงรัตติเทวดา ไม่เป็นวัตถเกนฺ ถ้แม่ผู้อนที่หลังก็ไม่รู้ ไม่เป็นวัตถเกนฺด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย แต่ถ้าเป็นรัตติเทวดา หากแม้ทั้ง 2 ฝ่ายนอนไม่หลังไม่ก่อนกัน เป็นรัตติเทวดาเท่านั้น ไม่เป็นวัตถเกนฺทั้ง 2 ฝ่าย. ก็ถ้าปิวาสิกญฺ 2 รูปก็อยู่ด้วยกัน เธอผู้รู้ชำนาญของ กันและกัน จะพึงเป็นผู้ไม่เคารพ หรืมีความเคลื่้อนร้อนแลัวต้องอาบัติ ที่ละมานกว่า หรือสิกเสย; เพราะเหตุนัน กรนอนร่วมกันของพวก เธอ พระผู้พระภาคึงวงห้ามโดยประกายั้งปลวนจะนี้แห. คำที่เหลือ พึงทราบตามบัญฑ้กล่าวนั้นแห.