ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดื่มสมดุลปาลิกา ออรฤตพระวินัย อุจจร วรรณะ - หน้าที่ 421
บอกลาเข้าบ้านด้วย จำเดิมแต่เวลาที่ทามแล้วไป ไม่เป็นอาบัติ
สองบทว่า มิฏฐ ยถาวตุ ม มีความว่า ในปริศิกิฤหัสด้วยกัน ภิกษุใด ๆ เป็นผู้นำก่อนกันและกัน เราจุณาอนุญาตให้กกันนั้น ๆ ยินดีอ่าวาเป็นต้นของภิกษุผู้อ่อนกว่าได้
สองบทว่า ปญฺญ ยถาวตุ ม มีความว่า เราอนุญาตส่วน ๕ ตามลำดับผู้แก่ พร้อมด้วยภิกษุทั้งหลายแม่ผู้ปฏัดตฺท เพราะเหตุนั้น เมื่อกำลังสวดปาฐิโมกข์ ปาริwisฤิฏิกษิณนั้นหัตถยบ ย่อมควร
แต่ในบทจิรกว่าว่า อย่านิในลำดับ พึงลำดับเสีย แต่ อย่านังจะหัตถุตร
เมื่อทำปาฐิโมกข์อธุโลส พิงนั่งในที่ของสงฆนะ และคงนั่ง ในที่นั่นเอง ทำปาฐิโมกข์โลสในลำดับของตน
แต่ในบทว่ากว่าว่า "พึงทำปาฐิโมกข์ในลำดับด้วย" แม้เมื่อทำวารนาแล้ว ก็พึงนั่งในที่ของสงฆนะ และคงนั่งในที่นั้นเอง ปวรานาในลำดับของตนเอง แม้ว่าวัลลิกาสากลฤๅที่สงตรีมังแล้วแจกกัน ปราวลีฤกษะจะรับในที่ถึงแก่ตนก็ดควร
ภัตถิกุจฺลสตฺ ให้ เรียกว่า "ภัตดิกญฺจโอนให้" ก็ถุกุททสตฺ เป็นต้น ๒-๓ ที่ถึงแก้วิราคิฤทธิ์นะโยฺ่ [๒๓] แต่เธอมีความหวังเฉพาะบุคคลอีกอื่น อุเทสกฺเป็นต้นเหล่านั้น เธอพึงรับตามลำดับ แล้วบอกสละเสียว่า "ท่านงอัฐผมรับคราวหลังเกิด ขอดรัปัน ลำดับความหวังเฉพาะตัวของผมมี พรุ่งนี้จะรับขรับ" ด้วยการเสียดสะอย่างนี้ เธออ่มได้เพื่อรับถาดเหล่านี้ในวันรุ่งขึ้น