ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคอานิสงส์ของพระฉันนะนี้ มีวัตร ๔๙ ข้อ
บรรดาวัดเงินนั้น ข้อว่า น อนุทธเสฏฐโฑ ได้แก่ ไม่พึง โทษภัยอื่น
ข้อว่า น ภิกขุ ภิกษุณี ได้แก่ ไม่พึงภูมิอันกับภิกขุอื่น
ให้แตกกัน
ข้อว่า น คิริสิโข ได้แก่ ไม่พึงทรงผ้าขาว ผ้าไม้ได้คตชาย และผ้ามีลายดอกไม้
ข้อว่า น ตุคิดธิโข ได้แก่ ไม่พึงทรงผ้ากรองเป็นต้น
ข้อว่า น อาสาสทธโฑ ได้แก่ ไม่พึงอุทรานิกอัน
สองพูว่า อนุค วา พิ วา ได้แก่ จากข้างในดีกรี จากข้างนอกดีดีแห่งคูู่ทีอยู่
สามบท มิมว่า น ตุติยา เป็นต้น ตั้งนั้นนั่น
ข้าพเจ้าเจ้าพรรษานบทย์ที่เหลือทั้งหมด ในปรารภลักษณ์นะ
คำที่เหลือมันยังคำกล่าวแล้วในอัชชนียกรรมนันแหล
[๒๕] อุณฺหปิยธรรมในพระวินัยอันมิทำคติอัน คัลลังก์อุณฺหปิยธรรม ในพระไม่เห็นอาบัตินั้นแระ
เรื่องอธิฏฐานกุญ ได้กล่าวแล้วในวรรณะแห่งทุกกัปันต์
วิจินฉัยในบทว่า ภาณฑุกงกาโถ เป็นต้น พึงทราบดังนี้ :-
" ภาณฑุกงกุจูจี จะทำความบาดหมางเป็นต้น พึงทำกรรมในเพราะไม่ละกิริยานันนั้นแหล"