การถือเสนานะในวันเข้าพรรษา : หน้า 129/270

ประโยค - จุดตลอดสมณปามา อรรถถกพระวินัย อุตราวรรค วรานา - หน้าที่ 537 ข้อว่า น อามา ทาทกูโว มีความว่า ส่วนเพิ่มนั้น ผู้แจ้งไม่พึงให้ เพราะไม่ปรารถนาอันจะให้ ในวันเข้าพรรษา ครั้งนี้ส่วนเพิ่มอันภิปรายทั้งหลายอดแล้วอันเดียวส่วนเพิ่มนั้น ไม่ควรให้กูกูมาถึงหลัง เพราะตน (คือผู้ถือเอา แล้ว) ไม่พอใน แต่ถ้าส่วนเพิ่มอันภิปรายใดไม่ติอแล้ว อภิปรายนี้ย่อมให้ ส่วนเพิ่มเติม นิสิสิมา จิตตสม ได้แก ผู้ถืออยู่ภายในอุปจาร- สีมา แต่ว่า แม้ภูกูผู้ถืออยู่ใกล้ แต่เป็นภายในอุปจารสีมา ย่อมได้แท้ สองบทว่า เสนานค คเหตูวา ได้แก่ ถือในวันเข้าพรรษา สองบทว่า สุพบาค ปฏิพาณุติ ได้แก หงมั่นในฤกษาโดยลำดับ 4 เดือนไป [เสนานคาวินิจฉัย] บรรดาการถือเสนานะ 3 อย่าง การถือ 2 อย่างนี้ เป็นการถือ ยืน คือถือในวันเข้าพรรษามรรก 1 ถือในวันเข้าพรรษาหลัง 1 การถือเสนานะที่เป็นอันตรามจตุ คือพื้นจากนั้น มีวิจฉัยดังนี้:- ในวิหารหนึ่ง มีเสนานะซึ่งมีลามมาก เจ้าของเสนานะบำรุงภิญญูพรรษา ด้วยปัจจัยทั้งปวงโดยอึ๋งฟ้อ ถาวสมดเปริรมมากในเวลาอุรณาแล้วจะไป พระมหาเถระทั้งหลายมาแต่ไกล ในวันเข้าพรรษาอีเสนานะ